Ten wątek poświęcamy na obserwacje ptaków wodnych zimujących w Wielkiej Brytanii. Są wśród nich łabędzie czarnodziobe Cygnus columbianus bewickii. To jeden z moich ulubionych gatunków ptaków (akurat dziś specjalnie jechaliśmy je obserwować na Stawy Przygodzickie, gdzie przelone stado monitorujemy od 2 tygodni), więc cieszę się, że i tym ptakom dedykowano kamerę internetową. :)

Więcej o kamerze i projekcie napisze wkrótce inicjator tego wątku - Piotr Majewski.

Pozdrawiam
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
www.pwg.otop.org.pl; www.bociany.ec.pl

Witam

Poniżej podaję link pod którym można obserwować łabędzie czarnodziobe na zimowisku w Slimbridge w Anglii

http://www.bbc.co.uk/nature/uk/webcams/

Przekaz jest dostępny w każdy dzień od godz. 10.00-16.30 oraz w piątek od godz. 14.00-23.00 czasu brytyjskiego.
Zachęcam do oglądania bo chłopaki i dziewczyny z BBC dysponują naprawdę profesjonalnym sprzętem gdzie i wizja i głos są perfekt.

Pozdrawiam

Piotr Majewski PwGOTOP

Łabędzie czarnodziobe ze Slimbridge w Wielkiej Brytanii a Stawy Przygodzickie :)

Witam!

Dziękuję Piotrowi za zwrócenie uwagi formowiczów na tę bardzo ciekawą kamerę. Ciekawostką jest, iż łabędzie czarnodziobe Cygnus columbianus bewickii, zimujące w stacji Wetland & Wildfowl Trust w Slimbridge w Wielkiej Brytanii, były stwierdzane w czasie wędrówek między tym miejscem a zimowiskami na Syberii także na Stawach Przygodzickich, i to od razu w pierwszym sezonie zauważenia ich na tym terenie – wiosną 1997 roku! Jest to bowiem gatunek na naszym terenie nowy, dopiero go kolonizujący w okresie wędrówek, pierwsze obserwacje z Południowej Wielkopolskie pochodzą z roku 1993.

Poniżej przytaczam fragment z mojego artykułu opisującego to zjawisko:
Dolata P.T. 1999. Pierwsze obserwacje łabędzi czarnodziobych Cygnus columbianus bewickii w południowej Wielkopolsce. Biul. Polskiej Grupy Badania Łabędzi 3: 41-44.

„Cztery ptaki z grupy widzianej na stawach Kocięba (51.33 N, 17.49 W) wiosną 1997 r. posiadały plastikowe obrączki nożne, które udało się odczytać. Były to 2 ad. i 1 imm. z rodziny, w której był jeszcze drugi nie oznakowany imm., a ponadto samotny dorosły samiec. Wszystkie te ptaki zostały zaobrączkowane na terenie stacji Wetland & Wildfowl Trust w Slimbridge (51.44 N, 02.25 W) - jednym z najstarszych i najsłynniejszym zimowisku łabędzi czarnodziobych w Wielkiej Brytanii.

Zimujące w Slimbridge stado jest od wielu lat obiektem wielostronnych badań na dużą skalę (Evans 1981, Rees & Bowler 1996). Ptaki są nie tylko obrączkowane, ale i identyfikowane po niepowtarzalnym dla każdego osobnika rozkładzie koloru żółtego i czarnego na dziobie (Evans 1977, Rees 1981). Nadaje się im ponadto indywidualne imiona. Warto dodać, że patronem Wetland & Wildfowl Trust jest Jej Wysokość Królowa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, a prezydentem książę Walii. Zaangażowanie tych osób w ochronę przyrody w Wielkiej Brytanii jest dobrym przykładem przywiązywania dużej wagi do tych zagadnień, a jednocześnie dobrym wzorem dla całego społeczeństwa.

Dotychczas tylko jeden łabędź czarnodzioby oznakowany w W. Brytanii został stwierdzony następnie w Polsce (J. Fields - inf. list., Stacja Ornitologiczna Gdańsk - dane nie publ.). Zwraca uwagę fakt, że obserwacja z Kocięby pochodzi ze śródlądzia kraju. Jest to bowiem gatunek zasadniczo związany z wybrzeżami morskimi. Wybrzeże stanowi również w Polsce miejsce najliczniejszych obserwacji tych ptaków, przy zauważalnej jednak ekspansji w głąb kraju powiązanej ze wzrostem częstości i liczebności pojawiania się ich (Tomiałojć 1990). Od kilku lat są też obserwowane coraz liczniej w Wielkopolsce (Z. Kosiński - dane nie publ.), w tym stada do kilkuset ptaków w dolinie Noteci (W. Bagieński, R. Kucharski - inf. ustna), a także w okolicach Konina (Mielczarek 1997). Te informacje, a także wzrost liczebności na Śląsku (Czapulak 1992), pozwalały oczekiwać pojawiania się ich również w południowej Wielkopolsce.

Obserwowane na stawach Kocięba dorosłe oznakowane łabędzie spędzają prawie regularnie kolejne zimy w Slimbridge. Samica imieniem Vivien została tam oznakowana już w 1982 roku, a jej partner - Vernon - w 1985 roku. Innym ciekawym aspektem dokonanej obserwacji jest fakt, że na zimowisku w Slimbridge oznakowana rodzina była widziana od 29 XI 1996 do 26 II 1997, a Caper w okresie od 24 XII 1996 do 25 II 1997. Ponieważ na stawach Kocięba stwierdzono je już 28 II 1997, odległość ponad 1 300 km w linii prostej przebyły w ciągu najwyżej 2, 3 dni. Taka strategia wędrówki wiosennej - dalekie i szybkie przeloty oraz długie okresy pobytu w wybranych miejscach odpoczynku i żerowania na trasie - została potwierdzona dla łabędzi czarnodziobych drogą badań telemetrycznych (Nowak et al. 1990, Beekman & Laubek 1997). Ponadto w czasie jesiennej wędrówki z lęgowisk w syberyjskiej tundrze do Slimbridge wspomniana rodzina została stwierdzona 25 X 1996 na jeziorze Peipsi (Pejpus) w Estonii, przy czym sfilmowała ją tam Telewizja BBC (WWT - dane nie publ.). Wśród 3 os. widzianych na stawach Kocięba wiosną 1998 r. nie było ptaków znakowanych.”

Cytowane w tym fragmencie pozycje literatury:

Beekman J.H., Laubek B. 1997. Satelitte tracking Bewick's Swans on spring migration. Swan Spec. Group Newsetter 6: 16-18.
Czapulak A. 1992. Występowanie łabędzia krzykliwego Cygnus cygnus i łabędzia czarnodziobego Cygnus columbianus na Śląsku. Ptaki Śląska 9: 26-48.
Evans M.E. 1977. Recognizing individual Bewick's swans by bill pattern. Wildfowl 26: 153-158.
Evans M.E. 1981. The long term study of Cygnus columbianus bewickii at Slimbridge. In: G.V.T. Matthews, M. Smart (eds). Proc. Second Internat. Swan Symposium, Sapporo. IWRB, Slimbridge: 99-104.
Mielczarek S. 1997. Jesienny przelot łabędzi czarnodziobych Cygnus columbianus na Stawach Rybnych Gosławice w 1996 roku. Biul. Inf. PGBŁ 1: 11-12.
Nowak E., Berthold P., Querner U. 1990. Satelitte Tracking of Migrating Bewick's Swans. A European Pilot Study. Naturwissenschaften 77: 549-550.
Rees E.C. 1981. The recording and retrieval of bill pattern variations in Cygnus columbianus bewickii at Slimbridge. In: G.V.T. Matthews, M. Smart (eds). Proc. Second Internat. Swan Symposium, Sapporo. IWRB Slimbridge: 105-119.
Rees E., Bowler J. 1996. Fifty years of swan research and conservation by The Wildfowl Wetlands Trust. Wildfowl 47: 248-263.
Tomiałojć L. 1990. Ptaki Polski - rozmieszczenie i liczebność. PWN, Warszawa.

Zainteresowanym chętnie prześlę ten artykulik w formie pdf, proszę o kontakt na mail.

Pozdrawiam i życzę udanych obserwacji! :)
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
www.pwg.otop.org.pl; www.bociany.ec.pl

Witam

Nieświadomie wprowadziłem forumowiczów w błąd. Napisałem, że przekaz dostępny jest w każdy dzień, a autorom projektu chodziło o każdy dzień od poniedziałku do piątku.

W piątek w nocy miałem okazję oglądać na żywo bernikle kanadyjskie, czajki, głowienki, więc jak widać można obserwować nie tylko łabędzie.
Poczekać do poniedziałku naprawdę warto.
Poniżej podaję link, gdzie jest świetnie wytłumaczone i pokazane na żywych przykładach jak rozpoznawać łabędzie czarnodziobe - niestety po angielsku, ale popatrzeć warto.

http://www.bbc.co.uk/nature/life/Tundra_Swan#p00lr2k1

Pozdrawiam

Piotr Majewski  PwG OTOP

Slimbridge 21.11.2011 godz. 15:05-15:25 czasu polskiego: na łące liczne, ale rozproszone łabędzie czarnodziobe i czajki, duże stado świstunów, stadko bernikli białolicych, bliżej kamery pojedyncze gawrony i kawki. Na wodzie liczne cyraneczki i rożeńce, pojedyncze głowienki(co najmniej 2 samce) i samiec ohara, szybko mignęły płaskonosy. Na półwyspie przy domu śmieszki i kolejne kaczki – czernice. Ładna kolekcja! Świetna sprawa ta kamera! :)

Pozdrawiam i życzę udanych obserwacji! :)
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
www.pwg.otop.org.pl; www.bociany.ec.pl

22.11.2011. Dzisiejsze zdjęcia ptaków które mozna podglądać dzięki kamerze. Czy ktos bardziej doświadczony pomoże przypisac nazwy ptaków do zdjęc?

1 kokoszka
2 czajki i świstun
3, 4 płaskonos
5 krzyżówka
5, 9 gęgawa
6, 10 samica rożeńca
7, 8 czernica

pozdrawiam
Wojciech Kaźmierczak
PwG OTOP

ForumowyFan napisał:

22.11.2011. Dzisiejsze zdjęcia ptaków które mozna podglądać dzięki kamerze. Czy ktos bardziej doświadczony pomoże przypisac nazwy ptaków do zdjęc?

http://img210.imageshack.us/img210/3834/foto254p.th.jpg http://img835.imageshack.us/img835/9483/foto182j.th.jpg http://img811.imageshack.us/img811/2286/foto187y.th.jpg http://img64.imageshack.us/img64/3027/foto191h.th.jpg http://img833.imageshack.us/img833/514/foto221f.th.jpg
http://img502.imageshack.us/img502/6703/foto233s.th.jpg http://img198.imageshack.us/img198/5281/foto240d.th.jpg http://img849.imageshack.us/img849/9715/foto243h.th.jpg http://img685.imageshack.us/img685/5662/foto253l.th.jpg http://img502.imageshack.us/img502/61/foto238.th.jpg

Slimbridge. 25.11.2011

Jeszcze kilka ptaków, jakie można tam zobaczyć. Trudno zdecydować, które wybrać, taka tam ich mnogość.
1. Łabędź czarnodzioby  2. Bernikla kanadyjska 3. Cyraneczka. Przy krzyżówkach widać, jaka to mała kaczka.
4. Świstun 5. Rożeniec 6. Ohar 7. Kulik wielki 8. Gęś białoczelna wśród czajek
9. Łyska 10. Para płaskonosów, żerujących w wodzie.

            

            

Startujące do lotu łabędzie czrnodziobe. Robią to z rozbiegiem: http://youtu.be/L5aUnjI3y7c

Program telewizji BBC "Autumnwatch", w ramach którego pokazywane są reportaże ze Slimbridge, jest szalenie popularny w Wielkiej Brytanii.  Do linków podanych powyżej przez Piotra Majewskiego można dodać świetny blog prowadzony przez Julie Newth, specjalistkę od łabędzi czarnodziobych, czyli "bewików["/b], która prowadzi nad nimi badania w Slimbridge:
www.wwt.org.uk/news/wwt-diaries/bewicks-swan-diary/

Ale podobno największe skupisko migrujących bewików na Wyspach Brytyjskich  znajduje się w innym rezerwacie przyrody należącym do tej samej organizacji (WWT), która patronuje badaniom w Slimbridge, a mianowicie w Welney nad rzeka Ouse we wschodniej Anglii (hrabstwo Norfolk).
http://www.wwt.org.uk/visit-us/welney

W Welney blog o łabędziach prowadzi inna z kolei Julia - Julie Ward:
http://www.wwt.org.uk/news/wwt-diaries/ … lney-blog/

W tym roku obserwatorzy i badacze spodziewają się przylotu około 4 tysięcy bewików, głównie z Islandii, ale także z arktycznych rejonów Rosji. Ostatnie wiadomości, z 19 listopada, podają numery niektórych dotychczas odczytanych obrączek i ciekawostki o tegorocznych indywidualnych przybyszach, na przykład parze [b] łabędzi krzykliwych (whooper swans) Cygnus cygnus z pięcioma młodymi. Łabędzica-matka z tej rodziny ma co najmniej 18 lat, nazywa się Ouse, tak jak rzeka nad którą właśnie przyfrunęła, i szacuje się, że przeleciała w swoim życiu co najmniej 54 tysiące kilometrów migrując z Islandii do Welney i z powrotem!

Są w tym linku także piękne nocne zdjęcia skupisk łabędzi na miejscowym zalewie.

http://www.wwt.org.uk/news/all-news/tag/swans/

Niestety przekaz się już zakończył i będzie wznowiony dopiero pod koniec maja. Myślę, że takie kamery są świetnym sposobem na podszkolenie się w rozpoznawaniu wielu gatunków blaszkodziobych i nie tylko :)

Program „Autumwatch“ się zakończył wraz z zakończeniem jesieni, ale przekaz ze Swan Lake (Jeziora Łabędziego) w Slimbridge Wetland Centre można nadal oglądać na stronie organizacji WWT:
http://www.wwt.org.uk/visit-us/webcams/ … ke-webcam/

Pozdrawiam i życzę przyjemnego oglądania! :)
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
www.pwg.otop.org.pl; www.bociany.ec.pl

29 listopada 2011, cd   ;)

Myszkując dalej po tej stronie zauważyłam, że pod linkami do kamer w Martin Mere są trzy linki do kamer w Slimbridge. I skusiło mnie, żeby sprawdzić, czy aktywne. I tu niespodzianka: AKTYWNE! Nie było już czasu, bo dzień w Anglii też już się kończył, żeby zrobić parę fotek, ale starczyło mi go na mały zrzut filmowy.

Zapraszam do obejrzenia efektów tego zrzutu. Jeżeli moderatorzy uznają, że można, czy też należy przenieść go do postawionego w stan spoczynku tematu łabędzi i innych ptaków ze Slimbridge, nie mam nic przeciwko temu.

http://www.youtube.com/watch?v=scEb2CeVNBM

Pierwsze 2 minuty to bobrowe jeziorko i tu łabędzi żadnych nie ma, choć inne ptaki są. 4 następne minuty z drugiej kamery; widzę łabędzie czarnodziobe i tu karmią wg czasu angielskiego (wg komentarza) między 15:30 a 16:30. Następne 4 minuty z trzeciej kamery: tu widzę łabędzie nieme, które tu gdzie mieszkam widywałam nie raz na żywo, nie tylko pływające po Odrze i Kanale Gliwickim, ale i na stawach, a także na lądzie. Także i tu nie brakuje innego ptactwa.

Anko! Masz rację! A póki co? Pierwsze koty za płoty!  :D

Pozdrawiam miłośników ptaków.

P.S. Godzina 23 z minutami - maleńkie wyjaśnienie dla niewtajemniczonych: gdy zaczęłam pisałać ten post (w wątku o ptakach z Martin Mere), postu Pana Pawła jeszcze tu nie było. I może dlatego wygląda on tak, jak to przy małych nieporozumieniach bywa?   ;D    C'est la vie!

W Slimbridge w ubiegłym tygodniu nastąpiła zmiana w rytmie i rodzaju przylotów - wraz z odwróceniem się kierunku wiatru na zachodni przylatuje na razie stosunkowo mniej ptaków. Liczba łabędzi czarnodziobych dotychczas oscyluje wokół 90, ale spodziewane są liczne przyloty już niedługo.  Za to "zameldowało się" już około 4 tysięcy czajek i 1200 siewek złotych. Także liczne przeloty kwiczołów - chociaż z dziennika migracji prowadzonego przez pracowników rezerwatu nie jest jasne, czy te zatrzymują się w Slimbridge. Pojawiły się także bączki (na razie dwa), które według przypuszczeń personelu rezerwatu zostaną już w Slimbridge na zimę.

Tak wiec forumowicze oglądający przekaz z kamer w Slimbridge będą mogli tych ptaków wyglądać.

Nota bene, jesień w Anglii nadal jest stosunkowo ciepła i słoneczna - dzisiaj około 11 stopni C; przez cały listopad było podobnie i mieliśmy bardzo niewiele opadów.  To wszystko podobno ma znaczny wpływ na zwykle spodziewane cykle migracyjne. Ornitolodzy i inni obserwatorzy odnotowują różne anomalie - o nich za parę dni.

Pytanie dla znawców-ornitologów: czy te czajki mogą być z naszych polskich terenów? Bo znalazłam gdzieś informacje, że w Polsce mamy 3/4 ich populacji europejskiej. Może ktoś to zweryfikuje? Z góry dziękuję.

Pozdrawiam  :)

7 grudnia 2011 r.

Dzisiaj w rezerwacie Slimbridge działa tylko jedna, z dwóch ptasich kamer. Nie działa ta ustawiona na łabędzie nieme.
Do drugiej kamery podpłynęła dziś na krótko mała grupka łabędzi niemych, zrobiłam więc króciutki filmik. Z ptaków kaczkowatych blisko kamery odróżniam bez wątpliwości ohary, i wydaje mi się, że te z białymi bokami (cała głowa, pierś i skrzydła ciemne), to mogą być czernice. Innych ptaków nawet nie usiłuję nazwać; choć różnią się wielkością, z tej odległości, nawet pod kamerą, są jednolicie ciemne ...

Link do filmika:   http://www.youtube.com/watch?v=KzlECWz5 … e=youtu.be

Bąk czy bączek?

Na stronie ptasiego rezerwatu WWT Slimbridge zamieszczono filmik pokazujący dwa zimujące tam w tym sezonie bąki -

http://www.wwt.org.uk/visit-us/slimbridge/sightings/

Filmik jest wart obejrzenia, bo te ptaki są bardzo płochliwe i nieśmiałe, trudne do podglądania w swoim naturalnym środowisku - także ze względu na doskonałe kamuflażowe upierzenie!

Dzisiaj ok. godz. 12-tej naszego czasu widoki z trzech kamer w rezerwacie Slimbridge:
1. Slimbridge Rushy Webcam
2. Slimbridge Back From the Brink Webcam
3. Slimbridge Swan Lake Webcam

      

Pracownik rezerwatu WWT Slimbridge Martin McGill uchwycił na filmie rzadki widok: bekasik Lymnocryptes minimus.  Ptaki te są mistrzami kamuflażu - a  także, jak widać z filmu, potrafią świetnie resorować! :)

Na stronie nie podano daty filmu, ale tekst sugeruje, że zrobiony był on w ostatnich dniach - podczas przygotowywania terenu pod wczesne wiosenne gniazdowanie ptaków brodzących.
http://www.wwt.org.uk/visit-us/slimbridge/sightings/

Ruszył ponownie przekaz kanału BBC Nature - Springwatch. Można podglądać gniazda ze sporymi już pisklętami płomykówki, zięby, kowalika, modraszki.
http://www.bbc.co.uk/nature/18035848

         

U kowalików na stronie BBC Springwatch podobne nieszczęście jak w bocianim gnieździe w Przygodzicach. Nie żyje najmniejsze pisklę (przez internetowych fanów nazywane Runty). Od kilku dni budziło troskę i zaniepokojenie, gdyż było wyraźnie mniejsze i słabiej rozwinięte od pozostałej piątki rodzeństwa, które ma już poważne, prawie "dorosłe" dzioby i pióra.

W odpowiedzi na pytanie jednego z Internautów, zaniepokojonego dalszym losem ptaka, administratorzy serwisu wyjaśniają, że najprawdopodobniej rodzice usuną z gniazda pisklę, które nie przeżyło, aby zapobiec rozwojowi pasożytów w gnieździe.
"The world of nature isn't always a glamorous one Andrew. What is most often the case however is that the parent would remove any nestlings that don't make it, as this prevents parasites from building up in the nest."

Springwatch.

W budce u sikor modraszek czysto jak w "pudełeczku". Wszystkie nieczystości są od razu wynoszone przez rodziców. Po każdym karmieniu dorosły przygląda się, czy któreś pisklę wystawia kuperek.
http://youtu.be/TgwojTGH5kE

   

Ktoś z ekipy Springwatch prowadzi statystyki i podał dziś informację, że (pomimo niesprzyjającej deszczowej pogody) modraszki były karmione 41 w ciągu godziny (imponujace!).

Springwatch.

Sikory modraszki rosną i rozpychają się w budce. Dzięki zmianie ustawienia kamery patrzymy teraz na nie z góry. Rodzice mają do wykarmienia aż 10 głodnych piskląt i pracują dziś od rana wytrwale, żeby napełnić wszystkie dzioby. Statystyki porannego karmienia (wg administratorów serwisu): 34-58 razy w ciągu godziny!

Na zdjęciu widzimy scenę toalety (dorosły ptaka usuwa odchody pisklęcia w higienicznym białym pakieciku), a także rozciąganie małych skrzydełek.



Uwaga obserwatorów koncentruje się dziś jednak przede wszystkim na budce kowalików, które lada moment powinny opuścić gniazdo. Młode wyglądają przez otwór budki z zaciekawieniem. Rodzice mocno ograniczyli dostawy pokarmu, żeby zachęcić je do wyjścia na zewnątrz.

Wszystkie kowaliki opuściły budkę dzisiaj między 11:45 a 12:45 :)

BBC Nature -  Springwatch.

Brodziec piskliwy założył gniazdo tuż przy nasypie kolejowym. Ryzykant - nie patrzy w lewo przy przechodzeniu przez tory.
http://youtu.be/7ibbiVMvR8s

Świetny filmik! Ja zawsze przegapię moment, gdy przechodzi przez tory :)

Położenie tego gniazda jest dość niefortunne. Gdy przejeżdża pociąg, rodzic wysiadujący jajka zrywa się i ucieka. Wraca dopiero po jakichś 10 min.

Kowaliki też bały się pociągu. Gdy przejeżdżał (a było to słychać w tle), wszystkie nieruchomiały i cichły na dłuższą chwilę.

KrystynaB napisał:

BBC Nature -  Springwatch.

Brodziec piskliwy założył gniazdo tuż przy nasypie kolejowym. Ryzykant - nie patrzy w lewo przy przechodzeniu przez tory.
http://youtu.be/7ibbiVMvR8s

http://www.allegaleria.pl/images/ct45bx … _thumb.jpg

BBC Springwatch ("Podglądanie wiosny")

Ulewne deszcze pod koniec ubiegłego tygodnia spowodowały poważne powodzie w różnych częściach Wysp Brytyjskich. Niestety w wielu miejscach zalane zostały między innymi tereny nadrzecznych łak i mokradeł, na których gniazdują liczne zagrożone gatunki ptaków. Między innymi w Walii zgineły bardzo licznie prawie juz podrośnięte  młodziutkie podloty czajek, zbyt jeszcze niewprawne w lataniu, by ratować się lotem przed zalaniem ich gniazd przez gwałtownie podnoszące sie wody powodziowe.  Co gorsza, jest już za późno w sezonie, żeby czajki-rodzice zdążyły założyć nowe gniazda i wyprowadzić drugi lęg. W Walii czajki wymierają w dramatycznym tempie - w tym roku jest juz tylko 80 lęgowych par tych ptaków, wiec tego rzędu utrata lęgów jest dla tego obszaru katastrofą ornitologiczną.

Kolejnym dramatycznym wydarzeniem była śmierć (najprawdopodobniej z głodu i przemarznięcia) drugiego już z trzech wylęgniętych piskląt rybołowa w gnieździe monitorowanym przez program BBC "Springwatch" .  W tym wypadku jest jeszcze gorzej, bo w Walii są zaledwie dwa znane lęgowe gniazda rybołowa. Gwałtowne wiry i  prądy wód powodziowych uniemożliwiły na kilka dni zdobywanie pożywienia przez dorosłe rybołowy, a deszcz i niskie temperatury zagrażały życiu ostatniego pozostałego, słabo jeszcze opierzonego pisklaka.  Z tego powodu, w porozumieniu z ornitologami, specjaliści prowadzący program zdecydowali się na przeprowadzenie akcji ratunkowej na rzecz  pisklaka, przemokniętego i wychłodzonego do tego stopnia, że ledwie już się ruszał i zatracił naturalny odruch domagania się od rodziców pożywienia - bez którego dorosłe rybołowy nie były w stanie go karmić.  Mały rybołów został więc na jakiś czas zabrany z gniazda, po czym w ciepłym pomieszczeniu osuszono go i ogrzano, a przede wszystkim nakarmiono.  Po nabraniu sił pisklak odzyskał na szczęście odruch "błagania" o pożywienie.  Po zwróceniu go do gniazda akcję karmienia młodego przejęli szczęśliwie rodzice. Reszta zależeć będzie od żywotności malucha, pogody i dostępności pożywienia.

Niestety, powódź zniszczyła też podglądane z kamer programu "Springwatch" gniazdo rokitniczki z wszystkimi pisklętami. W tym przypadku jest jednak nadzieja, że rodzice, o ile przeżyli, mogą jeszcze zdążyć założyć nowe gniazdo, znieść jaja i odchować nowy lęg przed terminem migracyjnego odlotu we wrześniu. Ponieważ wczoraj słychać już było w pobliżu śpiew godowy ocalałego samczyka, prognoza może być optymistyczna.

Za to gniazdo brodźca piskliwego, założone ryzykownie tuż obok toru kolejowego (patrz wpis KrystynyB powyżej), ocalało własnie dzięki temu, że umieszczone jest na stoku nasypu, powyżej górnego poziomu powodzi i  na przepuszczalnym podłożu.

Prawie cudem też uratowały się młode kopciuszki, które przeczekały najgorszą powódź w swoim szczęśliwie niezalanym gnieździe i wyleciały z niego dopiero po tym, jak wody zaczęły opadać. Także pisklęta mysikrólika, których gniazdko zawieszone na gałęzi drzewa cyprysowego szarpały gwałtowne wichry towarzyszące ulewom, żyją i mają się nieżle, chociaż gniazdko wisi teraz  pod nieco skośnym kątem.

Bezpieczne od powodzi gniazdo w dziupli drzewa ma rodzina pełzaczy leśnych, także podglądana z kamer programu.

Niejakim pozytywem po powodzi jest to, że znacznie zwiększyła się po niej ilośc najróżniejszych latających i pełzających owadów i innych drobnych bezkręgowców, a także młodych żabek i ropuszek. Jest więc perspektywa solidnego wykarmienia piskląt przez ocalałe ptaki, pod warunkiem, że pogoda nie pogorszy się znowu.  Niestety jak na razie nadal pada, chociaż już nie tak ulewnie.

Sezon 2012/2013.

Do Anglii zima jak widać jeszcze nie dotarła. Na stawach w rezerwacie Slimbridge ptaków jest jednak sporo i warto tu zaglądać. Dzisiaj ok. godz. 15-tej zastałem takie widoki:
1. The Rushy at Slimbridge - http://www.wwt.org.uk/visit/dont-miss-a … idge-rushy
2. Slimbridge swancam - http://www.wwt.org.uk/visit/dont-miss-a … ge-swancam
3. Slimbridge swan lake - http://www.wwt.org.uk/visit/dont-miss-a … -swan-lake

      

Sensacja w Slimbridge: Gniazdują żurawie!

Po raz pierwszy od ponad 400 lat w południowo-zachodniej Anglii założyły gniazdo dzikie żurawie. To nieoczekiwane i - jak dotychczas - wyjątkowe wydarzenie jest źródłem radości i wielkiego podniecenia wśród pracowników i gości rezerwatu ptactwa wodnego w Slimbridge w hrabstwie Gloucestershire. Jest nadzieja, że z czasem żuraw znowu stanie się elementem typowego krajobrazu tych okolic.

Dotychczas żurawie odwiedzały tereny tego ośrodka sporadycznie, ale nigdy przedtem nie zakładały tu gniazd. Rezerwat Slimbridge jest - wraz z kilkoma innymi organizacjami ochrony przyrody - współtwórcą prowadzonego od czterech lat programu przywrócenia dzikich żurawi na Wyspy Brytyjskie (The Great Crane Project). Główną sceną programu jest obszar około 60 tysiecy hektarów łąk, pastwisk, mokradeł i terenów zalewowych położonych ponad sto kilometrów na południe od Slimbridge na tak zwanych Płaszczyznach Somerseckich (Somerset Levels). Sprowadza się tam młode osobniki - pozyskane w ramach programu z Brandenburgii w Niemczech - i wypuszcza je na wolność, chociaż ptaki są oczywiscie obrączkowane i w miarę możności na bieżąco monitorowane.

Para żurawi, która z początkiem kwietnia postanowiła osiedlić się w rezerwacie Slimbridge, została wypuszczona na Płaszczyzny Somerseckie jako "młodziki" trzy lata temu. Oba osobniki osiągnęły właśnie wiek rozrodczy, chociaż nie wiadomo jeszcze, czy pierwsza próba założenia rodziny zostanie uwieńczona powodzeniem. Sukcesem jest przede wszystkim to, że ptaki wykazują już normalne, instynktowne zachowania godowe, których można spodziewać się od osobników w ich wieku żyjących dziko. Ale na szczęście w Slimbridge zbudowały gniazdo na tyle blisko schronu obserwacyjnego, że nie potrzeba nawet lornetki, żeby je podglądac. Goście ośrodka mieli już szczęście obserwowac toki i tańce godowe ptaków, a nawet odstraszanie trzeciego osobnika z grupy odwiedzających rezerwat żurawi.

A oto filmiki ukazujące parę żurawi w Slimbridge w trakcie tokowania i tańca godowego, a także budowania gniazda:
http://www.wwt.org.uk/visit/slimbridge/ … limbridge/
http://www.wwt.org.uk/visit/slimbridge/ … sightings/

Ciekawostką jest, że żurawie wypuszczane na wolność na Płaszczyznach Somerseckich wylęgały się właśnie w inkubatorach w Slimbridge, dokąd zostały przywiezione z Brandenburgii jeszcze jako zalężone jaja. (Czy więc dowodzi to, że mają instynkt powrotu do miejsc, gdzie pierwszy raz ujrzały świat po wydostaniu sie ze skorup jaja?)  Po wykluciu, nieobecność biologicznych ptasich rodziców jest ptakom wynagradzana przez pracownikow programu, którzy w Slimbridge odgrywają rolę ich rodzicieli - dojrzałych ptaków, od których normalnie pisklęta i młode "podloty" uczą się typowych żurawich zachowań. Specjalnie przeszkolone osoby spędzają codziennie wiele godzin w terenie z ptakami, nosząc specjalnie kolorystycznie zaprojektowane kostiumy kamuflażowe przypominające sylwetki dorosłych żurawi (żeby młode osobniki - przygotowywane do życia na wolności jako dzikie ptaki - nie przyzwyczajały się do ludzi) i ucząc żurawie dzieci i młodzież, jak biegać, podskakiwać, machać skrzydłami w przygotowaniu do lotów, brodzić, pływać,  a także jeść i samodzielnie szukać pożywienia.

Więcej informacji (dla forumowiczów rozumiejących angielski) tutaj:
http://www.thegreatcraneproject.org.uk/


P.S. Rok temu w okresie angielskiego przedwiośnia (na początku lutego) odwiedziłam ośrodek - centrum programu na Płaszczyznach Somerseckich. Ośrodek ten okresowo prowadzi wycieczki niewielkich grup ptako/żurawiolubów w okolice, gdzie przebywają wypuszczone na wolność młode żurawie (dokładne namiary objęte są stosunkowo ścisłą tajemnicą!). Mieliśmy szczęście obserwować kilkoro młodych osobników przechadzających sie. i od czasu do czasu wykonujących  imponujące podskoki. na rozległych podmokłych łąkach. Po powrocie do ośrodka była projekcja szalenie interesującego filmu o historii programu, a po niej jeszcze prelekcja i dyskusja przy wspólnym obiedzie. Wrażenia z wyprawy były niezapomniane i nie zepsuła ich nawet burza śnieżna, która dopadła nas na autostradzie w prawie trzygodzinnej drodze powrotnej. Zamierzałam już wtedy napisać o tym programie na naszym forum, ale jakoś nigdy do tego nie doszło. Dopiero dzisiaj przeczytana wiadomość o "pionierskim" osiedleniu sie żurawi w Slimbridge zmobilizowała mnie do tego. Może nawet ta para jest właśnie z grupy, którą wtedy z takimi emocjami obserwowaliśmy w Somerset! :)

Przyznam, że totalnie się na tym nie znam, ale wygląda to oszałamiająco!