Przy pisaniu nietypowego i bardzo smutnego postu, który za chwilę znajdzie się poniżej, pomyślałem że najbardziej nadaje się on do tematu „Przemyślenia“, bo na pewno przemyślenia wymaga. Wymaga też jednak na pewno oddzielenia od spraw bocianów.

Projekt trwa siedem lat, a to szmat czasu – wydarzyło się w trakcie tych lat wiele rzeczy dobrych i radosnych, ale też smutne i tragiczne, włącznie z tymi najgorszymi - odejściem ze świata ludzi związanych z projektem i forum, o których chcemy jednak pamiętać.

Niewiele ponad trzy miesiace temu odeszła na zawsze śp. Christine Kapler z Kanady, o czym była mowa w
http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … id=610&p=2

Ten wątek poświęcimy specjalnie na wspomnienia o takich osobach, tu możemy się z Nimi pożegnać.

Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków www.pwg.otop.org.pl
Projekt „Blisko bocianów” z Przygodzic www.bociany.ec.pl

Jutro, w piątek 7 września, o godz. 17.00 w kościele pw. Katarzyny Aleksandryjskiej w Pogrzybowie koło Ostrowa Wielkopolskiego odbędzie się msza święta w intencji nieodżałowanego Profesora dra hab. Leszka Bergera, prelegenta na Zlotach „Blisko bocianów” w latach 2008 i 2009, sympatyka naszego projektu i uczestnika tego forum. Cześć Jego pamięci!

Życiorys Profesora oraz jego dokonania na polu zoologii (szczególnie w poznaniu zasad dziedziczenia i biologii żab zielonych) oraz ochrony przyrody można znaleźć na www.pwg.otop.org.pl

O projekcie „Blisko bocianów” Profesor zawsze wyrażał się z dużym uznaniem, zachęcał do obserwacji bocianów z Przygodzic m.in. członków swojej rodziny w USA.

Post Profesora z dnia 3 sierpnia 2009 r. na naszym forum znalazłem w wątku o IV Zlocie „Blisko bocianów” w roku 2009:
http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … id=356&p=4

Niestety, Profesor już u nas nie napisze, nie spotka się z nami na Zlocie – a przecież na ten przed zaledwie niewiele ponad miesiącem  się wybierał ...

Cieszę się, że dzięki uczniowi Profesora – Krzysztofowi Kolendzie – są na naszym forum także tematy o płazach i ich ochronie, którym Profesor poświecił prawie całe swoje życie zawodowe.

Pozdrawiam
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków www.pwg.otop.org.pl
Projekt „Blisko bocianów” z Przygodzic www.bociany.ec.pl

Z przykrością informujemy, że dnia 10 sierpnia zakończył swoje pracowite życie śp. Zbigniew Urbańczyk, doktor nauk przyrodniczych, wybitny specjalista od nietoperzy, autor wielu publikacji na ich temat, znany na naszym forum jako "zbychur", przez wiele lat jego moderator. Cały czas pracował na forum wbrew ciężkiej chorobie. Zostało po nim setki wyjątkowo wartościowych postów, do których nieraz będziemy wracać. Cześć Jego pamięci!

Msza święta odbędzie się w piątek 16 sierpnia o godzinie 9.00 w kościele na os. Jana Sobieskiego w Poznaniu. Pogrzeb odbędzie w piątek o godz. 11 30 na cmentarzu na Górczynie w Poznaniu.

W imieniu przyjaciół z projektu "Blisko bocianów"
Mariusz Kępiński i Paweł Dolata

Drodzy Forumowicze i miłośnicy bocianów!

W najnowszym materiale na www.pwg.otop.org.pl zamieściłem wspomnienie o nieodżałowanym „zbychurze” – Zbyszku Urbańczyku, moderatorze naszego forum. Pamiętajmy o Nim, szczególnie wracając do Jego postów!

W tym wątku możemy „zbychura” pożegnać – właśnie na tym forum, dla którego – w obliczu bardzo ciężkiej i długiej choroby - tyle czasu i sił poświęcił.

Paweł Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków www.pwg.otop.org.pl
Projekt „Blisko bocianów” z Przygodzic www.bociany.ec.pl

Nie znałam "zbychura", czyli dra Zbigniewa Urbańczyka, osobiście. Znaliśmy się tylko z forum i z korespondencji mailowej. Mimo to Jego śmierć wstrząsnęła mną. Podziwiałam Jego wiedzę, zachwycałam się wykonanymi przez Niego fotografiami. Zawsze z zainteresowaniem czytałam Jego posty, które wiele wnosiły na forum, z których wiele można się było nauczyć i dowiedzieć. Nigdy nie zapomnę naszych dyskusji i Jego wyważonych opinii w dniach, gdy nasze forum przeżywało kryzys.

Teraz jest już w innym, lepszym świecie.
Niech spoczywa w pokoju.

Byliśmy umówieni na sesję zdjęciową marmurkowej kawki na Jeżycach, czyli "na kawkę przy kawce"....
Nie zdążyliśmy się poznać osobiście, ale mimo to znaliśmy się dzięki wymianie maili, fotografii, no i oczywiście poprzez lekturę postów Zbyszka na Forum.
W tym roku i On, i my narzekaliśmy na przeciągającą się zimę i razem z utęsknieniem wypatrywaliśmy pierwszych oznak wiosny - Zbyszku .... dziękujemy za tę wiewiórkę ... Teraz, tam gdzie jesteś, na Tęczowym Moście - zawsze jest wiosna.
Do zobaczenia.
Ania i Adam

Wszystkie posty prezentowane na forum przez "Zbychura", czyli dra Zbigniewa Urbańczyka przykuwały uwagę. Jak przyjemnie było np. śledzić wędrówki bocianów, mając tak precyzyjne dane! Z przykrością przeczytałam wiadomość o śmierci pana Z. Urbańczyka. Przyznam, że dopiero właśnie ww. wspomnienia o tej osobie skłoniły mnie do poszukania więcej informacji na temat pracy i pasji doktora. Ogromnie żal, że odszedł.

Panie Doktorze Zbyszku dziękuję, że tyle mogłam się od Pana nauczyć dzięki Pańskim postom i cierpliwości jaką Pan miał do nas takich zwykłych, niedouczonych "szaraczków"! Niech Pan spoczywa w pokoju a ptaki niebieskie niech będą zawsze z Panem!

Witam!

Wczoraj przeglądałem zdobytą rok temu książkę R. E. Stebbingsa ”The Conservation of European Bats”, czyli ”Ochrona europejskich nietoperzy”, wydaną w Londynie w 1988 r., a więc w czasach podziału Europy na dwa wrogie obozy, gdy kontakty międzynarodowe stanowiły zaledwie promil tych dzisiejszych w dobie internetu i globalizacji. Książka, przez wiele lat encyklopedia dla osób zajmujacych się nietoperzami i ich ochroną, ma jednak 7-stronicowy rozdział o nietoperzach Polski, który jest zasługą współpracy przy niej 6 polskich badaczy tych zwierząt, w tym Zbyszka Urbańczyka. Ten przykład pokazuje, ja znaczącym badaczem nietoperzy był Zbyszek już wtedy.

Pozdrawiam
Paweł Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków www.pwg.otop.org.pl
Projekt „Blisko bocianów” z Przygodzic www.bociany.ec.pl

W 6. numerze "Rocznika Ostrowskiego Towarzystwa Naukowego" (2012 r.) ukazało się wspomnienie o prof. Leszku Bergerze. W tekście zwróciłem uwagę na okres dzieciństwa i dorastania Profesora, opisałem jego największe osiągnięcia naukowe oraz zasługi dla ochrony przyrody Południowej Wielkopolski. Na końcu tekstu znajduje się spis Jego publikacji. Gdyby ktoś by zainteresowany życiem i działalnością Profesora chętnie podeślę pdfa.

Na stronie internetowej prywatnego Ogrodu Botanicznego "Elżbietówka" w Brzeźnie (woj. wielkopolskie) znalazłam ostatnio wspomnienie o prof. Leszku Bergerze. Właścicielka ogrodu przytoczyła dane biograficzne o Profesorze, ale przede wszystkim podzieliła się okolicznościami poznania tego wybitnego naukowca i opisała, w jaki sposób Profesor pomógł jej zaprosić do ogrodu "pięknie grające" żaby, jak chętnie i bezinteresownie w to przedsięwzięcie się włączył, czy raczej osobiście zrealizował. Nie zabrakło także informacji, że prof. Leszek Berger był zaangażowany w działalność Forum Przyrodniczego Południowej Wielkopolski.
   Osoby zainteresowane odsyłam do indywidualnej lektury. Warto!
http://rosa-mundi.cba.pl/ogrod/index.php/pl/ludzie

Witam!

Dzięki zaangażowaniu naszego kolegi z forum Krzysztofa Kolendy (wyrazy szacunku!), wykładowca Zlotów „Blisko bocianów” śp. Pan Profesor Leszek Berger ma wszechstronny biogram w Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Leszek_Berger

Pozdrawiam
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków www.pwg.otop.org.pl
Projekt „Blisko bocianów” z Przygodzic www.bociany.ec.pl

Czy się mylę, kojarząc tę wiadomość? http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1, … LokWawLink

Edit 13.07.16: Antoni Marczewski - ornitolog, dominikanin, pisał również na naszym forum.
wspominają go też: https://www.facebook.com/OTOP.BirdlifePolska/

http://www.otop.org.pl/aktualnosci/2016 … arczewski/

https://www.facebook.com/antoni.marczewski

https://www.facebook.com/dominikanie/

Witam z Głębokim Smutkiem.
Właśnie zadzwoniłem do ŻYWKOWA i dowiedziałem się, że bociany są i przylatują, także że "ODLECIAŁ BOCIANI KRÓL" WŁADYSŁAW ANDREJEW LAT 68.(f.1.).
Wielki Miłośnik Bocianów, Wspaniały Człowiek.
24 III 2017 r. wrócił ze szpitala aby zobaczyć swoje upragnione bociany i zobaczył, a 25 III 2017 r. zmarł po chorobie raka złośliwego.
"ŚPIESZMY SIĘ KOCHAĆ LUDZI I BOCIANY (PRZYRODĘ), BO TAK SZYBKO ODCHODZĄ".



https://www.youtube.com/watch?v=mC9DZV6ZQZ0

Ostatni zeszyt (tom 73, zeszyt 3) dwumiesięcznika „Chrońmy Przyrodę Ojczystą” – organu Państwowej Rady Ochrony Przyrody, wydawanego przez Instytut Ochrony Przyrody PAN – poświęcony jest płazom i słynnemu badaczowi żab zielonych, śp. prof. drowi hab. Leszkowi Bergerowi (1925–2012). Zawiera m.in. obszerną biografię Profesora (autorem jest Jego uczeń – dr Mariusz Rybacki) i notatkę o udziale Profesora w edukacji przyrodniczej w Ostrowie Wielkopolskim i okolicy (w tym Jego wykładom na zlotach „Blisko bocianów” w Przygodzicach w 2008 i 2009 r., które niektórzy Forumowicze mieli okazję wysłuchać), którą można przeczytać lub pobrać pod https://www.researchgate.net/publicatio … trow_Wielk

Pozdrawiam
Paweł Dolata
Projekt „Blisko bocianów”: kamera na gniazdo w Przygodzicach www.bociany.ec.pl i www.facebook.com/bocianyzprzygodzic

W ostatnim (29 listopada 2020 nr 48/3725) numerze "Tygodnika Powszechnego" ukazał się artykuł Anny Goc pt. "Żabie tajemnice". Autorka tekstu w rozmowie z dr. Adamem Hermaniukiem wielokrotnie wraca do osoby prof. Leszka Bergera i jego zasług dla nauki. W ciekawy sposób przedstawia sposób pracy tego naukowca, sygnalizując, w jakich warunkach profesor prowadził swoje obserwacje żab, jak wiele osiągnął. W wymienionym artykule jest wzmianka o konsekwencji profesora - trwaniu przy swoich wynikach badań kosztem nawet przesunięcia w czasie obrony swojej rozprawy habilitacyjnej, ponieważ dokonane przez niego odkrycie przyjęte zostało z niedowierzaniem m. in. przez profesor mającą być recenzentką pracy profesora. Mnie wzruszyła pokora, w jakich warunkach profesor Leszek Berger do końca życia oddawał się swojej naukowej pasji.

Widać, że forum ma niesamowitą, długą historię...

_________________________________
zobacz kuchnie z Kalwarii

Z ogromnym żalem informujemy, że 27.12.2023 po bardzo ciężkiej chorobie, w wieku zaledwie 46 lat, zmarł nasz kolega Rafał Markowski: informatyk, społecznik, pasjonat lokalnej historii, ornitolog, działacz Wielkopolskiego Towarzystwa Przyrodniczo-Krajoznawczego i dosłownie filar projektu „Blisko bocianów”. Od wielu lat to głównie dzięki niemu mogliśmy oglądać na www.bociany.przygodzice.pl bocianie gniazdo z Przygodzic.

Rafał urodził się w 1977 r. Prawie całe życie mieszkał w Zdunach. Ukończył szkołę podstawową w Zdunach, Zespół Szkół Technicznych w Ostrowie Wielkopolskim i studia informatyczne w Kaliszu. Od kwietnia 2000 r. pracował w Urzędzie Miejskim w Zdunach jako informatyk. Ale przede wszystkim miał mnóstwo pasji i pomysłów. Jak napisał dziennikarz ze Zdun Łukasz Cichy: „był skarbnicą wiedzy z historii Zdun, szczególnie okresu międzywojennego i okupacji niemieckiej”. W 2010 r. zakładał miesięcznik „Kurier Zdunowski”, publikował też w „Życiu Krotoszyna”. Był wieloletnim członkiem Towarzystwa Miłośników i Badaczy Ziemi Krotoszyńskiej.

W 2012 r. włączył się w badania i obrączkowanie bocianów białych w Południowej Wielkopolsce. Wkrótce już samodzielnie, z pomocą syna Jakuba i kolegów, prowadził monitoring gniazd, obserwacje i obrączkowanie bocianów białych w całym „swoim” powiecie krotoszyńskim (a to duży teren i ogromna praca), będąc współpracownikiem Stacji Ornitologicznej Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku i członkiem Grupy Badawczej Bociana Białego. Badania i obrączkowanie bocianów prowadził też w gminach Przygodzice, Raszków i Kawęczyn. Łącznie zaobrączkował ponad 800 bocianów białych.

Jako informatyk, działając społecznie, przez wiele lat pełnił kluczową rolę w funkcjonowaniu projektu „Blisko bocianów”, czyli przekazu z gniazda bocianów w Przygodzicach na www.bociany.przygodzice.pl. Wciąż usprawniał jego funkcjonowanie, kilkadziesiąt razy ratował zawieszony przekaz z kamery, co często wiązało się z koniecznością nagłych przyjazdów ze Zdun do Przygodzic. Był aktywnym forumowiczem, napisał 371 postów na naszym forum, prowadząc obserwacje bocianów online i przede wszystkim tłumacząc zawiłości techniczne przekazu i swoje działania nad jego usprawnieniem, np. w wątku http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewtopic.php?id=7 Od wielu lat obrączkował bociany spod kamery w Przygodzicach. Gdy w 2022 r. słabło jedyne pisklę w gnieździe w Przygodzicach, a jego ojciec nie latał po pokarm, bo zapewne obawiał się ataków obcych bocianów na gniazdo, Rafał szybko na stawach koło Zdun kupił całe wiaderko karasi i przywiózł do wanienki-kamnika, który postawiliśmy z Agatą i Beatą.

Zajmował się też badaniami i obrączkowaniem łabędzi niemych, krzykliwych i czarnodziobych w powiecie krotoszyńskim oraz łabędzi niemych na zimowisku w Kaliszu. Zajmował się czynną ochroną błotniaków łąkowych, wynajdując ich gniazda i załatwiając z gospodarzami pól, by ich nie wykaszali, z własnych środków ogradzał je specjalnymi płotkami.

Uczestniczył z Tomaszem Ekiertem i ze mną w badaniach zimowania nietoperzy w swoim kościele parafialnym pw. Jana Chrzciciela w Zdunach, był współautorem publikacji o nich: www.researchgate.net/publication/353153 … 16_199-206

Wiele lat zajmował się intensywnie krótkofalarstwem. Jego i syna Kuby wielką pasją było odnajdywanie w terenie użytych, jednorazowych sond meteorologicznych, ich „recykling” i puszczanie w powietrze dzięki balonom z helem.

Przede wszystkim był dobrym kolegą, z poczuciem humoru i życzliwością dla innych. Bardzo lubił ludzi, lubił spotykać nowe osoby, rozmawiać z nimi… Takim będziemy Go zawsze pamiętać! Ostatnie pożegnanie Rafała odbędzie się w sobotę 30.12.2023 o godz. 14.00 w kościele pw. Jana Chrzciciela w Zdunach, gdzie badaliśmy ww. nietoperze i wspólnie obserwowaliśmy lęgowe tu na wieży pustułki… Niech spoczywa w pokoju!

Pozdrawiam
Paweł Dolata
Projekt „Blisko bocianów”: kamera na gniazdo w Przygodzicach i nie tylko
www.bociany.przygodzice.pl, http://bocianyzprzygodzic.pun.pl i www.facebook.com/bocianyzprzygodzic
Projekt „Kaliskie bociany”: www.facebook.com/Kaliskie-bociany-132466465642766/
Wielkopolskie Towarzystwo Przyrodniczo-Krajoznawcze
www.facebook.com/WielkopolskieTowarzyst … ajoznawcze

Społeczna praca Rafała Markowskiego jako informatyka czuwającego nad przekazem z gniazda przygodzickich bocianów, umożliwiała nam przez wiele sezonów obserwację całego spektrum zachowań tych fascynujących ptaków. Rafał był też aktywny na forum, często cierpliwie tłumacząc zawiłości związane z przekazem czy po prostu dzieląc się spostrzeżeniami z zachowania bocianów. Za to wszystko jestem bardzo wdzięczna Rafałowi Markowskiemu. Powyższy wpis Pawła T. Dolaty o wielu działalnościach Kolegi pokazuje, jak ciekawym i dobrym człowiekiem musiał być Rafał. Fragment o wykonywaniu specjalnych płotków dla błotniaków łąkowych aż ściska gardło ze wzruszenia. Dzięki!

Żegnaj Rafał, spoczywaj w spokoju!

Wyrazy współczucia dla Rodziny.

Rafał miał liczne zainteresowania, a przez to liczne grupy współpracowników i przyjaciół. Jedną z nich byli członkowie Ostrowskiego Klubu Krótkofalowców. Klub działał przy Zespole Szkół Technicznych w Ostrowie, którego Rafał był absolwentem, a Jego syn Jakub obecnie uczniem. Rafał miał wśród nich sygnał wywoławczy SP3RST. Ich wspomnienie o Rafale: http://sp3pow.pl/news.php
W dniu pogrzebu, 30.12.2023, koledzy z Klubu uczcili Rafała po swojemu: wysłaniem balonu meteo z nadajnikiem: http://sp7pki.iq24.pl/default.asp?grupa … mat=622082

Uzupełniłem o to i parę innych faktów wspomnienie na: www.facebook.com/WielkopolskieTowarzyst … joznawcze/


Pozdrawiam
Paweł Dolata
www.researchgate.net/profile/Pawel_Dolata
Projekt “Blisko bocianów” z Przygodzic
www.bociany.przygodzice.pl i www.facebook.com/bocianyzprzygodzic
Wielkopolskie Towarzystwo Przyrodniczo-Krajoznawcze (w organizacji)
www.facebook.com/WielkopolskieTowarzyst … joznawcze/

Nie znałam Rafała osobiście, nigdy też nie pisaliśmy ze sobą, a jednak ta straszna informacja wstrząsnęła mną...

Wyrazy współczucia dla najbliższych Rafała.

Odszedł Rafał… Niewiarygodne :( Taki dobry, sympatyczny, życzliwy i uczynny Kolega. :( Pamiętam nasze pierwsze spotkanie. Poznaliśmy się pod jednym z wielu gniazd, na których mieliśmy obrączkować bociany. Paweł zaproponował, abym zostawiła swój samochód u gospodarza na podwórku, byśmy mogli podróżować dalej jednym autem. Zgodziłam się, jednak bez entuzjazmu. Znany mi Paweł przesiadł się do podnośnika, a ja dosiadłam się do obcego Rafała. Okazało się, że niepotrzebnie się obawiałam. Wymieniliśmy parę słów i poczułam się tak swobodnie, jakbyśmy się znali od długiego czasu. Rafał prowadził auto z fantazją, nie bardzo zważał na kurz oraz na koleiny i dziury w często nieutwardzonej nawierzchni i tak samo rozmawiał: lekko, swobodnie, wesoło opowiadał rozmaite historie i szczerze się śmiał. Nie wiedziałam jeszcze wtedy, że jest naszym informatykiem. Wspomniałam o nowym ustawieniu kamery. Byłam ciekawa, jak się ono sprawdzi, gdyż poprzednie urządzenie było ustawione na wprost gniazda, a to nowe – lekko z góry. Wtedy Rafał powiedział; „To ja ustawiłem kamerę!” O! Niedowierzanie! Jak to? Ten wyluzowany kompan potrafi TAKIE rzeczy? I mówi o tym tak zwyczajnie? Taki był: skromny, uczynny, otwarty. Nigdy nie dał nam odczuć, jak wiele od Niego zależy i jak wiele potrafi. Wobec spraw technicznych byliśmy przy Nim – a tym bardziej teraz bez Niego – jak dzieci we mgle. Znał się nie tylko na informatycznej stronie przekazu, ale i na aspektach czysto mechanicznych. Umiał poradzić sobie z każdym rodzajem awarii czy przerwy w przekazie. Niejednokrotnie zgłaszałam mu przez telefon problemy, a On działał – albo z poziomu komputera albo fizycznie przy kamerze, pokonując bagatela – 40 km, aby znaleźć się pod gniazdem. Do tego tłumaczył jeszcze na forum zawiłości swoich poczynań. Wraz z Pawłem doprowadził do wymiany głównej kamery na nową, założył drugą, do obserwowania piskląt w zbliżeniu, zadbał o przywrócenie głosu z gniazda, sterował tak ustawieniem kamery, aby przekaz  - w zależności od potrzeb – był jak najbardziej optymalny. Wobec projektu miał jeszcze wiele planów. Stale chciał coś ulepszać, poprawiać, udoskonalać. A wszystko to w swoim prywatnym czasie, pomiędzy pracą, rodziną, budową domu i licznymi zainteresowaniami. Z radością dla nas. Dla pasjonatów bocianów.
Dodam jeszcze, że podczas obrączkowania bocianów, wielokrotnie towarzyszył Rafałowi Jego syn Kuba. Można było dostrzec, że łączy ich bliska więź i że dobrze się rozumieją. Kuba, mimo młodego wieku, świetnie już sobie radził w czynnościach związanych ze znakowaniem ptaków. Widać było, że ojciec przekazał synowi swoją pasję. Byli do siebie podobni i fizycznie, i mentalnie; obserwowanie ich przy wspólnej pracy było przyjemnością.
Będzie mi bardzo brakować Rafała. Jego szczerego uśmiechu, pogody ducha, życzliwości. Pozostanie w mojej pamięci nie tylko jako filar projektu „Blisko bocianów”’, ale przede wszystkim jako bardzo dobry człowiek.
Spoczywaj w pokoju Rafał!
Wyrazy współczucia dla Rodziny i Bliskich.

Nie znałam Rafała osobiście - bardzo żałuję. Doceniam jego zaangażowanie w działania projektowe. Był to człowiek wielu talentów, człowiek renesansu - takich teraz jest mało. Zawsze cierpliwie tłumaczył zawiłości przekazu. Był dowcipny. Podziwiałam Rafała za zarażanie syna "bocianim bakcylem". Zostawił po sobie przerażającą pustkę.
Spoczywaj w spokoju! Ściskam mocno najbliższych Rafała.

... zupełnie spontanicznie tu zajrzałam i oniemiałam. Zdarzyła mi się próba sfotografowania obrączki bociana, który na chwilę zatrzymał się na "Naszym" gnieździe. Podesłałam niefortunny zrzut Panu Rafałowi. Podziękował, choć zrzut okazał się nieprzydatny...
Wyrazy żalu dla Rodziny i Bliskich.

Dawno tu nie zaglądałam i właśnie dzisiaj dowiedziałam się o tak smutnej wiadomości. Składam głębokie wyrazy współczucia z powodu śmierci Pana Rafała Rodzinie i wszystkim którzy go znali. Dobrze, że jest plan dalszego monitorowania gniazda , do przylotu bocianów zostało już tak niewiele. Pozdrawiam serdecznie i myślę ,że będziemy dodawać nasze spostrzeżenia,  a sezon będzie szczęśliwszy.

12.37. Dawno tu nie zaglądałam.
Składam głębokie wyrazy współczucia z powodu śmierci Pana Rafała Rodzinie.

Składam głębokie wyrazy współczucia Rodzinie, Przyjaciołom, Znajomym Pana Rafała.

O rany, to się porobiło.
Od jesieni nie zaglądałam na forum a tu takie wiadomości. :cry:

Jak większość znałam p. Rafała tylko z forum ale z wpisów dał się poznać jako bardzo zaangażowana w projekt osoba, pomocna, chętnie dzieląca się swoim czasem, wiedzą i umiejętnościami. Na pewno wszystkim będzie go brakowało.
Rodzinie i znajomym składam wyrazy współczucia.