Żegnajcie bocianki. Płakać mi się chce

Dziękuję za tą dokumentacje fotograficzną, bocianiątka nie miały szans przeżycia żadnych w takich warunkach, a każda akcja ratunkowa daje szanse uratowania, co nie oznacza że musi się udać.

A ja chciałabym podziękować Pawłowi nie tylko za te zdjęcia w tekście, ale także za samo napisanie tego tekstu na stronie www.pwg.otop.org.pl
Nie jest łatwo napisać taki tekst, jeżeli jest się w tym i całe życie poświęca na pomoc i ochronę ptaków, a wszelkie kroki ku temu robi się zawsze z rozwagą, słusznie, dobrze i właściwie.
Taka była i ta akcja, tylko życie zgotowało jej inny finał. Jak napisała wyżej Agata: "...każda akcja ratunkowa daje szanse uratowania, co nie oznacza że musi się udać."
Wie to dobrze każdy, kto zajął się choć trochę ptakami, nawet ten, który leczył i ratował "zwykłego" domowego kanarka...

Wracając do akcji ratowniczej bocianów w Przygodzicach w dniu 17 maja 2010 - jako porównanie, że to przyroda zawsze ma swoje ostatnie zdanie, zapraszam do przeczytania mojego postu w temacie o ochronie bocianów:
http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 032#p25032

Pozdrawiam
Eva Stets

23.05.2010.
Pełne wyrazy uznania za próbę podjętą celem uratowania dwójki piskląt dla pana Pawła Dolaty i wspomagających uczestników akcji.           
Pomoc nie przyniosła pozytywnych efektów, ale na pewno zasługuje na pochwałę, że została w ogóle podjęta, bo dawała nadzieję na utrzymanie chociaż tych dwóch pisklaków.
Jednak natura okazała się okrutna i stało się tak jak stało.         
Mój komputer chyba "przewidział' tragizm jaki odbył się na tym gnieżdzie i odmówił posłuszeństwa w podglądzie na bieżąco. Informacje czerpałem z komputera w pracy ale to nie to samo co swój.
Pozdrowienia z pełnym szacunkiem dla p.Pawła i dla wszystkich, którzy byli zaangażowani w tą akcję.
Władek.

Ostatnio edytowany przez wladek12 (2010-05-23 11:22:02)