28.05.2012

4:02 Jeden z bocianów wylatuje z gniazda (zdj.1).
Na gnieździe została Przygoda.Stoi, ale nie podchodzi do piskląt. Czasem tylko im się przygląda, ale już nic przy nich nie robi.
5:32 Wrócił Dziedzic. W dziobie ma gałązkę, którą układa na brzegu (zdj.2,3). Umacnia koronę gniazda, młode zaczynają być coraz bardziej ruchliwe.
5:34 Poleciał jeszcze raz. Po minucie wrócił; znów z patyczkami.
5:36 Teraz podchodzi do piskląt, zrzuca pokarm (zdj.4). Pisklęta jedzą, on jeszcze poprawia gałązki w koronie gniazda.
5:38 Znów poleciał.
6:30 Młode kwilą. Ustawione w kółeczku gotowe do jedzenia. Przygoda dopiero teraz podeszła bliżej dołka. Czekają na Dziedzica (zdj.5).

            

Ostatnio edytowany przez KrystynaB (2012-05-28 04:44:16)

08:38 - 09:48


08:38 - do gniazda wrócił Dziedzic, Przygoda odleciała, Dziedzic rozpoczął karmienie, było to dość obfite " śniadanko, co najmniej dwa razy opróżniał wole, wszystkie pisklęta miały dostęp do pokarmu, młode pobierały pokarm na wyścigi, zbierały szybko i sprawnie, bocian rodzic nie miał już co sprzątać resztek, pisklęta same wydziobały dokładnie ściółkę
09:33 - Dziedzic dalej stoi na straży i pilnuje piskląt, dorosły bocian, stoi z boku, już nie zajmuje miejsca tuż przy pisklętach jak dotąd bywało
09:41 - pisklęta zajmują dołek, ale są aktywne, Dziedzic stoi drzemiąc, zbliżył się nieco do dołka z pisklętami
09:45 - jedno ze starszych piskląt siedzi na ugietych łapkach na samym brzegu dołka gniazdowego i oczyszcza swoje upierzenie:)
09:48 - pisklę stanęło na prostych nóżkach , utrzymywało się w tej pozycji kilka sekund - fot.3, 4, powrót do dołka odbywał się z pomocą skrzydełek - pisklak chwiał się na nogach stawiając pierwsze kroki

     

14:30 - 15:50
16:08 - 17:52
Pisklęta pod opieką jednego z rodziców. Drugiego bociana ani karmienia w tym czasie nie zaobserwowałam.

17:53 Przyleciał drugi bocian.
17:54 Karmienie.

Film:
http://youtu.be/zgbB-iiMiNY

18:36 - Przygoda wyrzuciła następne pisklę z gniazda! - to już drugie pisklę!  Przy ostatnim karmieniu Przygoda przyniosła bardzo mało pokarmu, pisklęta rzuciły się na wyłożony posiłek, ale szczęśliwcem, który coś złapał był chyba tylko jeden pisklak. Potem Przygoda stała na boku gniazda, lecz podchodziła do dołka z pisklętami kilka razy i lustrowała je, szczegółowo przyglądając się im - i stało się wyrok zapadł !

Film   http://www.youtube.com/watch?v=a_O11bXbKcE

Już rano, gdy tak długo czekała na Dziedzica, jej zachowanie chwilami wydawało mi się dziwne. Jakby się do tego przymierzała.

20:25 - Do gniazda przyleciał drugi bocian. Karmi młode.
20:30 - Bocian, który przed chwilą przyleciał do gniazda, po nakarmieniu piskląt znów odleciał.

Na początku przekazuję Krystynie ogromne wyrazy szacunku za niezwykle szczegółową obserwację - i zarazem współczuję TAKICH wrażeń. Dla mnie to ponad siły ... ale musimy się trzymać.

28 maja
20.27 - 21.33

20.27 - przylot drugiego dorosłego bociana z pokaźną porcją siana ( tym razem niedbale rzucona obok dołka ), rodzice witają się klekotem
20.28 - bocian który przyleciał podchodzi do piskląt, zrzuca pokarm, pisklęta walczą zawzięcie o każdy kęs pokarmu, wszystkie jedzą łapczywie ( fot. )



20.30 - ponownie odlatuje drugi bocian; ten, który dotychczas był z młodymi, pozostaje.
20.33 - młode nadal wydziobują ze ściółki resztki pokarmu, największe pisklę jest najbardziej zaborcze i najszybciej pobiera pokarm
20.34 - dorosły na jednej nodze, dziób wtulony w "żabot", jest bardzo apatyczny, brak zainteresowania sytuacją w gnieździe, brak troski o czystość dołka i piskląt, nawet nie zauważyłam pielęgnacji własnego upierzenia;
pisklęta skupione w ciasną gromadkę, jedno załatwia się wychodząc poza dołek - na własnych nóżkach.

Przy okazji pytanie do fachowców - czy w/w objawy apatii u dorosłego to złe samopoczucie czy objaw choroby ( tak jest np. u ssaków, zwłaszcza brak zainteresowania własnym wyglądem i otoczeniem )

20.52 - pisklę załatwia się poza dołkiem, inne wydziobuje coś ze ściółki, wszystkie ciasno przytulone w centrum dołka, dorosły nadal stoi obok, obojętny ( z ludzkiego punktu widzenia ).

21.11 - jedno z piskląt wyciąga szyję ku górze, dwukrotnie "klekocze", rodzic drzemie
21.17 - kolejne, najmniejsze tym razem pisklę załatwia potrzebę poza dołkiem
21.33 - maluchy poskubały coś z brzegu dołka, następnie ułożyły się w ciasną piramidkę

Ostatnio edytowany przez żuczek (2012-05-28 19:39:34)

Witajcie! Dawno nie pisałam ale sytuacja jest taka, że budzi refleksje! Co roku w obserwowanych gniazdach dochodzi do dramatów - tak z ludzkiego punktu widzenia! Spróbujmy odrzucić emocje - chociaż to bardzo trudne.  Gniazd są tysiące i trzeba sobie jasno powiedzieć - te które obserwujemy to tylko ułamek! To okrutne słowo - SELEKCJA - jest stałym elementem w żywym otaczającym nas świecie i to w celu zachowania - przetrwania - gatunku. To okrutne ale czy kotka nie odtrąca  malutkiego kociątka jeżeli coś z nim nie tak albo ma za mało pokarmu???? Nic na to nie poradzimy - to są za małe bociusie do ptasiego azylu!! Poza tym obserwując pomyślmy co możemy my zrobić aby wszystko co żyje miało szansę przetrwania! Wszystko coraz bardziej zabudowane, osuszane, zaśmiecone do granic wytrzymałości. żal, żal, żal!!!

Nie pomagamy pisklętom, bo nie możemy ingerować w "naturę"... tak Państwo tu piszą. OK. To nie budujmy gniazd bocianom, nie naprawiajmy ich, nie opiekujmy się młodymi bocianami, które nie zdążą odlecieć jesienią do Afryki. To wbrew "naturze" przecież...

Dorotko, proszę spojrzeć na to z innej strony - budowanie gniazd, opieka nad MŁODOCIANYMI pisklętami, rehabilitacja ptasich inwalidów czy opieka weterynaryjna nad chorymi ptakami to przejaw ludzkiej troski o dobro ptaków; ale czym innym jest podróż np. zn Krakowa czy Poznania do Przygodzic, aby uratować życie i tak martwemu już, 2-tygodniowemu pisklęciu.
No i musimy zaufać mądrości bocianich rodziców, przecież nie robią tego z lenistwa, bo nie chce im się odlatywać po pokarm .... Tak mi się wydaje ....

dorotka napisał:

Nie pomagamy pisklętom, bo nie możemy ingerować w "naturę"... tak Państwo tu piszą. OK. To nie budujmy gniazd bocianom, nie naprawiajmy ich, nie opiekujmy się młodymi bocianami, które nie zdążą odlecieć jesienią do Afryki. To wbrew "naturze" przecież...