Pó¿nym wieczorem 15 wrzeœnia Urmas poda³ w Looduskalender szersz¹ informacjê (pomijam szczegó³y podane wy¿ej w poœcie Roberta):
„CzÂłonkowie Litewskiego Klubu Or³ów podjĂŞli nastĂŞpnÂą prĂłbĂŞ odszukania syna pary Priidu i Piia 11 wrzeÂśnia. ByÂła to dobra decyzja, mimo zÂłej pogody i pÂłochliwoÂści bocianĂłw. PoÂśrĂłd grupy 9 bocianĂłw czarnych, w ktĂłrej przebywaÂł potomek Priidu byÂły cztery mÂłode tegoroczne ptaki (w tym on), dwa ubiegÂłoroczne i trzy wyglÂądajÂące na starsze osobniki. Jeden ze starszych byÂł zaobrÂączkowany latem 2006 roku kilka kilometrĂłw od tego miejsca. Jest to ciekawa informacja dla nas, bo dotÂąd sÂądziliÂśmy, Âże mÂłode ptaki przed zaÂłoÂżeniem gniazda nie podró¿ujÂą do krajĂłw poÂłoÂżonych na pó³nocy. No, ale Litwa nie jest caÂłkiem pó³nocnym krajem…
Nasz mÂłody bocianek wyglÂądaÂł na zupeÂłnie zdrowego, a zachowaniem nie ró¿niÂł siĂŞ od pozostaÂłych. Kiedy miÂłoÂśnicy or³ów sprawdzili strumyk poniÂżej rozpadajÂącej siĂŞ tamy, staÂło siĂŞ jasne, dlaczego wÂłaÂśnie w tym miejscu bociany ÂżerowaÂły … byÂło tam mnĂłstwo zarĂłwno martwych, na wpó³ martwych, jak i Âżywych rybek. Nie wiadomo, co byÂło przyczynÂą takiego ich stanu, mamy nadziejĂŞ, Âże nie zatrucie, bo mogÂłoby to byĂŚ niebezpieczne dla poÂżywiajÂących siĂŞ nimi bocianĂłw. W kaÂżdym razie caÂły bociani gang faszerowaÂł siĂŞ nimi dowoli (...)"

Wczoraj wieczorem na forum Hancocka Urmas ze smutkiem poinformowaÂł, Âże spoÂśrĂłd czterech wyposaÂżonych w tym roku w nadajniki mÂłodych bociankĂłw czarnych sygnaÂł nadchodzi juÂż tylko od Priidupoeg (pochodzÂącego z wyspy Saaremaa), ktĂłry ostatnio przebywaÂł na Ukrainie. Jak pamiĂŞtamy, potomek Raivo nie Âżyje, ranny bocianek z gniazda w zachodniej Estonii (Ossipoeg) nadal przechodzi rehabilitacjĂŞ w azylu dla ptakĂłw i raczej w tym roku nie odleci, natomiast ostatni sygnaÂł jaki odebrano z nadajnika Miss Midlle - z rejonu biaÂłoruskiego koÂłchozu - byÂł bardzo sÂłaby i osobliwy, podobny do tego, jaki nadchodziÂł od 9 wrzeÂśnia z uszkodzonego nadajnika znalezionego wczoraj (pod sÂłupem wysokiego napiĂŞcia) przy martwym tegorocznym orliku grubodziobym. Wskazuje to, Âże nadajnik Miss Midlle z pewnoÂściÂą teÂż ulegÂł uszkodzeniu, nie wiadomo tylko, w jakich okolicznoÂściach i co siĂŞ z niÂą staÂło. Nie wiadomo teÂż, czy w ogĂłle opuÂściÂła teren farmy krowiej na BiaÂłorusi.

Pozwolê sobie na smutn¹ refleksjê. Wiele przeró¿nych, naturalnych niebezpieczeùstw czyha na migruj¹ce ptaki, zw³aszcza te m³ode i niedoœwiadczone, ale najbardziej nieznoœny jest fakt, ¿e mnóstwo z nich ginie z winy cz³owieka. Trudno mi siê z tym pogodziÌ i ogarnia mnie w takich momentach z³oœÌ z bezsilnoœci.

Ostatnio edytowany przez Damka_Pik (2008-09-20 08:03:40)

Valja (Valentina) to samica z wyspy Saarema, tak jak para Piia i Priidu.

Ostatnio edytowany przez robert (2008-09-26 08:24:18)

TÂłumaczenie tekstu Urmasa Sellisa zamieszczonego w Looduskalender 30 wrzeÂśnia 2008, godz. 21:20 (tÂłum. na ang.: Scott Diel; zdjĂŞcia: Renno Nellis)

„Raivo byÂł jednym z ostatnich bocianĂłw, ktĂłre rozpoczĂŞÂły swÂą podró¿, ale pierwszy osiÂągn¹³ cel – DolinĂŞ Jordanu. Jest tam od 10 wrzeÂśnia, odpoczywajÂąc i polujÂąc na ryby. Rejonem, w obrĂŞbie ktĂłrego przemieszczaÂł siĂŞ Raivo w ostatnich kilku dniach byÂły stawy rybne otaczajÂące wiĂŞzienie. ZdjĂŞcia satelitarne tego obszaru pokazane sÂą na fot. 1, a widok z ziemi na fot. 2.

Inny nasz bocian czarny, Oss z Raplamaa w Âśrodkowej Estonii, takÂże przebywa (lub nawet zimuje?) w tym samym regionie. Oss dotarÂł do Doliny Jordanu 20 wrzeÂśnia i zatrzymaÂł siĂŞ ok. 20 km na poÂłudniowy wschĂłd od Raivo (fot. 3). Jedno z mÂłodych Oss zostaÂło umieszczone w schronisku dla dzikich zwierzÂąt w miejscowoÂści Nigula w poÂłudniowo-wschodniej Finlandii i tam spĂŞdzi zimĂŞ: http://tarsiger.com/gallery/index.php?p … 6&lang=fin .

Podczas gdy Raivo nocuje w pobliÂżu stawĂłw rybnych - na polach lub sÂłupach linii elektrycznej - Oss wybraÂł bezpiecznÂą strefĂŞ przygranicznÂą, gdzie po stronie jordaĂąskiej na zboczu doliny znajdujÂą siĂŞ wapienne klify skalne, a po obu stronach widoczne sÂą posterunki graniczne (fot. 4).

Samiec Valja z wyspy Saaremaa by³ ca³kiem blisko Doliny Jordanu, ale ostatnie dane (z niedzieli, 28 wrzeœnia) nie by³y zbyt dok³adne i pochodzi³y z Syrii, z miejsca oddalonego o ok. 80 km na pó³nocny wschód od Raivo i Oss.

Bocianica Piia takÂże przebywa w Syrii i najwyraÂźniej nie bĂŞdÂąc zainteresowanÂą stawami rybnymi w Dolinie Jordanu, szybko przemieszcza siĂŞ w kierunku Sudanu (myÂślĂŞ, Âże podobnym kursem, jak w ubiegÂłym roku). Syn Pii i Priidu (Priidupoeg) moÂże byĂŚ teraz na poÂłudniu Turcji lub w Syrii.”

         

Ostatnio edytowany przez Damka_Pik (2008-09-30 22:28:17)

PodsumowujÂąc obserwacje przelotu bocianĂłw czarnych nad Bosforem, jakie prowadzÂą grupy Milvus Group (Rumunia) i Istanbul Birdwatching Society (Turcja),  podajĂŞ poniÂższe dane:

Bocian czarny Ciconia nigra - obserwacje przelotu nad Bosforem (zanotowane w 4 ciÂągÂłych punktach):
- 22 - 28 wrzeÂśnia 2008 - w sumie 9956 osobnikĂłw
- 29 wrzeÂśnia 2008 - 1651 bocianĂłw czarnych
- 30 wrzeÂśnia 2008 - 894 os. bociana czarnego

WiĂŞcej informacji na stronie: http://milvus.ro/

Pozdrawiam
Eva Stets

Kolejna relacja z wĂŞdrĂłwki do Afryki:

“Podró¿ syna Priidu peÂłna niespodzianek

zamieszczone w Looduskalender przez Kotkaklubi, 3 paÂździernika 2008, godz. 14:20
Tekst Urmas Sellis; tÂłum. na ang. Scott Diel; zdjĂŞcia: Micheel Al-Daoud i Balawi


Syn Priidu (Priidupoeg) podda³ siê najwyraŸniej instynktowi zagorza³ego podró¿nika, który wiedzie go ku nader ekscentrycznym posuniêciom. Najpierw, podobnie jak uczynili to jego koledzy, dolecia³ do Zatoki Iskenderun, w pó³nocno wschodnim zak¹tku Morza Œródziemnego. Dalej powinien kierowaÌ siê wyznaczonym przez wielu jego poprzedników kursem na po³udnie, ale zamiast tego polecia³ na wschód - wprost do Doliny Eufratu, spêdzaj¹c noc nad zbiornikiem Al Assad (fot. 1). Uda³o mu siê nawet nawet po drodze z³o¿yÌ wizytê w Iraku, choÌ tylko po zachodniej stronie pustyni. W rejonie kilku znanych pod wzglêdem archeologicznym miejsc wykona³ parê zwrotów, zatrzymuj¹c siê przy okazji nad kana³ami irygacyjnymi, gdzie móg³ nieco pobrodziÌ w wodzie.

Wczoraj wieczorem dotar³ w pobli¿e Tabuk, jednego z wiêkszych miast w zachodniej czêœci Arabii Saudyjskiej, noc spêdzaj¹c w górach (fot. 2). Temperatura noc¹ wynosi tam obecnie ok. 20 stopni, a w pogodny dzieù przekracza 30. Bateria s³oneczna w plecaku Priidupoeg jest w pe³ni na³adowana, ale wokó³ nie ma zbyt wiele mo¿liwoœci zaspokojenia g³odu, chyba, ¿e szczêœliwie trafi mu siê jakaœ jaszczurka.

NastĂŞpne po³¹czenie satelitarne wyjaÂśni, czy Priidupoeg przekroczy Morze Czerwone na jego pó³nocnym kraĂącu, czy teÂż skieruje siĂŞ na poÂłudniowy wschĂłd, by przedÂłuÂżyĂŚ swÂą podró¿niczÂą przygodĂŞ.”

   

Link do mapy z trasÂą przelotu Priidupoeg: http://maps.google.com/maps?f=q&hl=en&g … urce=embed


Na forum Hancocka Urmas poinformowa³ te¿, ¿e matka naszego podró¿nika, Piia - wed³ug pierwszych dzisiejszych wskazaù - leci na po³udnie, w odleg³oœci ok. 150 km na zachód od niego.

Ostatnio edytowany przez Damka_Pik (2008-10-03 19:55:53)

Damka_Pik napisał:

Sygna³ z ostatnimi wspó³rzêdnymi GPS uzyskany z jego nadajnika pochodzi³ z wyspy na rzece Doonau

Doonau czyli po polsku Dunaj

Arabia Saudyjska ma swoje paĂąstwowe sÂłuÂżby ochrony przyrody, afiliowane w miĂŞdzynarodowej sieci towarzystw ochrony ptakĂłw BirdLife International (http://www.birdlife.org/worldwide/natio … index.html)
i myÂślĂŞ, Âże gdyby skierowaĂŚ siĂŞ do nich oficjalnie o pomoc w waÂżnym, miĂŞdzynarodowym projekcie, to nie odmĂłwiÂą pomocy. Dla kogoÂś z Europy to wielka wyprawa, dla miejscowych moze byĂŚ to parogodzinny wypad, a i coÂś ciekawego i waÂżnego takÂże z punktu wiedzy o wĂŞdrĂłwkach tego gatunku przez ich teren.

NapisaÂłem o tym przed chwilÂą do Urmasa. OkazaÂło siĂŞ, Âże "prochu nie wymyÂśliÂłem" - wpadÂł na ten pomysÂł juÂż 2 dni temu, ale na jego mail dostaÂł zamiast odpwiedzi automatycznÂą informacjĂŞ, Âże jego mail jest sprawdzany...

PaweÂł T. Dolata

Damka_Pik napisał:

Z ogromn¹ przykroœci¹ przekazujê tê informacjê-proœbê Urmasa Sellisa zamieszczon¹ dziœ po pó³nocy na forum Hancocka:

„MusiaÂłem znĂłw przyjœÌ tutaj ze smutnÂą wiadomoÂściÂą …
Priidupoeg najprawdopodobniej zakoùczy³ sw¹ podró¿ w Arabii Saudyjskiej. Jego przekaŸnik od dwóch dni przesy³a sygna³ z jednego miejsca. Jest to miejsce oddalone o oko³o 500 km na po³udnie od miasta Tabuk i o 50 km od Morza Czerwonego.
Sprawdza³em ju¿ mo¿liwoœÌ pojechania tam, ale wydaje siê, ¿e jest to bardzo trudne.
Dlatego, jeÂśli ktoÂś z Was ma pomysÂł na szansĂŞ odzyskania przekaÂźnika Priidupoeg z Arabii Saudyjskiej, proszĂŞ niech do mnie napisze ! 
MyÂślĂŞ, Âże chyba najlepszym sposobem byÂłoby znalezienie jakiejÂś osoby mieszkajÂącej tam, ktĂłra mogÂłaby na podstawie wspó³rzĂŞdnych GPS odnaleŸÌ ptaka, zdj¹Ì jego przekaÂźnik i odesÂłaĂŚ go do mnie … ?”

To byÂł juÂż ostatni mÂłody bociankek wyposaÂżony w nadajnik ...

PojawiÂł siĂŞ promyk nadziei, Âże byĂŚ moÂże Urmas odzyska przekaÂźnik. Poprzez stronĂŞ http://www.birdingpal.org/Saudiarabia.htm udaÂło mu siĂŞ nawiÂązaĂŚ kontakt z jednym z ornitologĂłw z Arabii Saudyjskiej (Abdullahem Alsuhaibany), ktĂłry jutro ma udaĂŚ siĂŞ na miejsce, z ktĂłrego dociera sygnaÂł z przekaÂźnika Priidupoeg. ByĂŚ moÂże jutro bĂŞdzie wiadomo coÂś wiĂŞcej.

Na trzech zbliÂżeniach obrazu z satelity - wg mapy Google Earth - okolica ostatniego etapu dÂługiej wĂŞdrĂłwki Priidupoeg i miejsca, w ktĂłrym jÂą zakoĂączyÂł wyglÂąda tak:

      

Ostatnio edytowany przez Damka_Pik (2008-10-10 09:45:48)

Ja z ca³ego serca przy³¹czam siê do tych podziêkowaù - to by³o piêkne, szlachetne i bezinteresowne dzia³anie ludzi, którzy dobrze rozumiej¹ jego sens.

ÂŻal tylko biednego bocianka, byÂł silnym ptakiem, ale przecieÂż nie ze stali ... i nikt nie byÂł w stanie mu pomĂłc. Natura zdecydowaÂła o jego losie ...

Wczoraj Urmas powiedziaÂł, Âże prawdopodobnie dotychczasowa ocena przeÂżywalnoÂści mÂłodych bocianĂłw czarnych byÂła przeszacowana, a prawdziwe dane moÂżna uzyskiwaĂŚ tylko dziĂŞki nadajnikom satelitarnym. Dlatego z takÂą desperacjÂą staraÂł siĂŞ odzyskaĂŚ i ten. Bardzo siĂŞ cieszĂŞ, Âże mu siĂŞ udaÂło.