Bociany ze Szwajcarii

Ha, no i drugi szwajcarski bocian przeleciał Cieśninę Gibraltarską.
Sami, 06.10 przedostał się na kontynent afrykański. Tak, jak jego towarzysz podróży Bruno, przebywa w Maroku. Bruno żeruje w pobliżu miasta Kenitra, a Sami około 35 km na południowy-wschód od tego miasta.
Dani, bez zmian. Nadal w Hiszpanii.

Bociany z Schartau Theodore.

07.10. Theodor nie zmienił swojego miejsca pobytu. Na mapie 1 można zobaczyć jak przemieszcza się na niewielkim terenie.
Mapa 2. widok ogólny na obserwowane bociany.

Bociany ze Szwajcarii

Bruno od 05.10. do 10.10.  przebywa w zakolu rzeki Subu na przedmieściach miasta Kenitra (m.1).

Sami będąc na terenie Mauretanii leci na południe. Przeleciał przez Saharę i wciągu dwóch dni 11.10. i 12.10.  pokonał 590 km (m.2).

Dani w Hiszpanii. Może postanowił zmienić miejsce zimowania i wyruszy w drogę do Afryki. W dniach 05.10-09.10. Dani przebywał głównie w pobliżu Montoliu de Lleida. Przemieszczał się na niewielkie odległości, bo kilunastokilometrowe. Noce spędzał na brzegiem rzeki Serge, w pobliżu miast Lleida, Torres de Segre i Alcarras.
10.10. wyruszył w drogę na zachód Hiszpanii. Po przebyciu 57 km zatrzymał się niedaleko miasta Sena. Po pokonaniu następnego dnia 66 km na odpoczynek wybrał doliny rzeki Ebro niedaleko Saragossy (m.3).
Mapa 4 - widok ogólny.

Bociany z Nabu: Anni, Gustaw, Michael i Nick

Nicki przez ostatni tydzień (do 11.10.2011.) cały czas przesiadywał wokół Vaciamadrid (m.1).  Dużo pożywienia, dużo roślinności, dużo miejsc na których można się schronić i przenocować, dlatego na razie nie myśli o dalszej podróży.
Anni przemieściła się tylko 25 km na południe i nadal przebywa w dolinach wadi w pobliżu miasta Abeche.
Gustaw przez ostatnie dni odbył najdłuższą wędrówkę. Postanowił polecieć dalej na zachód (190 km) i 03.10 przekroczył granicę z Czadem. Kolejnego dnia pokonał 210 km i znalazł się w rejonie w którym przebywała Anni. 09.10 zwolnił tempo i skierował się na północ. Po pokonaniu 40 km zbliżył się jeszcze bardziej do Anni. Odległość jaka dzieli te dwa bociany, to tylko 25 km (m.2).
Michael, bez zmian. Żeruje między dwoma jeziorami: Czad i Fitri. Czy poleci dalej na zachód, za jezioro Czad, przekonamy się w ciągu najbliższych dni.

Max już blisko 2 tygodnie przebywa w tym samym rejonie, na południowy wschód od Madrytu (mapa). Ciekawe czy spędzi tutaj całą zimę?

źródło: http://www.fr.ch/mhn/de/pub/projekte/su … g_2011.htm

W ubiegłym sezonie oprócz niemieckich bocianów z NABU i Loburga oraz Max śledziliśmy również bociany ze Szwecji (1162 - Lasse, 1173 - Bosse) i Węgier (Ipoly - zginął jesienią 2010 w Afryce i Apaj). Niestety, z informacji na stronie http://gilice.hu wynika, że Apaj zaginął podczas wiosennej wędrówki na terenie Turcji . Natomiast jeśli chodzi o szwedzkie bociany to na stronie http://www.skof.se/stork poza informacją o uruchomieniu nowej strony brak jest aktualnych informacji o bocianach z nadajnikami. Jak dotąd nie znalazłem też informacji o innych bocianach z nadajnikami więc wszystko wskazuje na to, że te bociany o którch wraz z Piotrkiem informujemy są jedynymi w tym sezonie bocianami śledzonymi satelitarnie.

Bociany z Rosian, Gledi i Siegfried

Złe wieści u bocianów z Rosian.
Nadajnik Siegfrieda od 04.10. nie nadaje żadnych sygnałów. Ostatnie odczyty z nadajnika pochodzą z okolic wioski położonej w pobliżu wadi, gdzie bocian żerował (m.1-3).

Gledi żeruje między białym i błękitnym Nilem we wschodniej części Sudanu (m.4).

Bociany ze Szwajcarii

Kolejna przykra wiadomość.
Stracono łączność z bocianem o imieniu Bruno. Ostatni odczyt z nadajnika pochodzi z 10.10. W tym czasie Bruno przebywał w Maroku w pobliżu miasta Kenitra. Na dzień dzisiejszy nie wiadomo co jest przyczyną braku sygnału. Czy jest to śmierć bociana czy awaria sprzętu, tego chyba się nie dowiemy.

Z powodu braku łączności, awarii nadajnika lub śmierci stracono łączność z:
Düschess – zginął 04.08 w niewyjaśnionych okolicznościach w pobliżu Bottmingen w Szwajcarii.
Amelio – 28.08. ostatni sygnał w pobliżu Barcelony, Hiszpania.
Bruno – 10.10 ostatni sygnał z Maroka, z okolic miasta Kenitra.

Z piątki bocianów, które miały założone nadajniki pozostały tylko dwa: Dani i Sami.
Dani w dniach 12-19.10. przemieścił się tylko 10 km w stronę Saragossy. Żeruje nad brzegami rzeki Ebro, która w niektórych miejscach jest bardzo płytka, bo tylko 10 cm, ale za to bogata w zasoby młodych ryb i larw owadów (m.1,2).
Sami w dniach 13 i 14.10. pokonał 540 km i doleciał do granicy Mauretanii i Senegalu. Po wędrówce przez Saharę, znalazł tam duże zasoby żywności postaci szarańczy. 15.10. Sami skierował się na południowy-wschód i lecąc wzdłuż rzeki Senegal (naturalna granica między Mauretanią i Senegalem) dotarł w rejony miasta Matam. Cały czas przebywa nad rzeką Senegal (m.3,4).

Bociany z Loburga.

Na zamieszczonej poniżej mapie przedstawiłem aktualne rozmieszczenie Alberta i jego potomstwa (źródło: http://www.storchenhof-loburg.info).

Bociany z Loburga, Schartau i Rosian.

W ostatnim okresie u części bocianów nastąpiły spore zmiany. Albert i Theodor opuścili Czad i obecnie przebywają w zachodnim Sudanie w okolicach Ed Dueim, oddaleni od siebie ok. 80 km. (mapa 1). Fee opuścił Sudan i przeniósł się do Etiopii. Od 08. 11. przebywa w okolicach Debre Markos. Również Rocco po długim pobycie a Sudanie, w okolicach Ed Dueim (gdzie teraz są Albert i Theodor), ruszył w kierunku wschodnim i wszystko wskazuje na to, że zmierza do Etiopii. I tylko Matis i Monti pozostają nadal w tych samych rejonach co dotychczas. Aktualne rozmieszczenie bocianów z Loburga przedstawiłem na mapie 2.

Niestety, o Gledi z Rosian nie ma nowych wiadomości. Ostatni sygnał z jej nadajnika odebrano 31. 10. br. Przebywała wtedy w okolicach Debre Markos w Etiopiii.

       źródło: http://www.storchenhof-loburg.info