Na niewielkim oczku wodnym wœród bagien, w lesie siedz¹c sobie na pontonie mog³em przez chwilê obserwowaÌ podró¿niczka. Ostatecznie jako samiczkê oznaczy³ j¹ p. Dirk De Mesel z Belgii, na proœbê nieocenionej Evy S.
Data: 24 kwietnia 2008
Miejsce obserwacji: Panienka, oczko wodne "JeziĂłrko", gm. Jaraczewo, pow. Jarocin
Obserwator i foto: Jacek Pietrowiak

 

14 marca 09
UjÂście WisÂły


Prawie ca³y dzieù w terenie zaowocowa³ dwoma ciekawymi obserwacjami. Nie maj¹ mo¿e a¿ tak wielkiej rangi jak czeczotka tundrowa lecz wed³ug mnie te¿ zas³uguj¹ na wzmiankê. Kania ruda, która jest nielicznym lêgowym gatunkiem w Polsce (ok 600-700par, AP 2003) to doœÌ rzadko obserwowany ptak. Teraz trwaj¹ przeloty i na wybrze¿u mo¿na obserwowaÌ ca³e plejady ptaków. Du¿e stada czajek, grzywaczy, szpaków, kaczek, wiele myszo³owów (szacujê, ¿e w ci¹gu godziny ok 40 ptaków) i poœród nich w³aœnie takie rodzynki jak kania ruda czy czapla bia³a, która jest doœÌ rzadkim goœciem na pó³nocy kraju.

kania ruda 1, przelot na E
czapla biaÂła 1, przelot na N
   

KG i MS

Ostatnio edytowany przez Kamikazi (2009-03-15 20:33:52)

W tym roku w Kaliszu zimowaÂło na rzekach sporo ciekawych ptakĂłw. MoÂżna byÂło z bliska popatrzeĂŚ sobie na piĂŞknie ubarwione kaczki i nie tylko. Regularnie spotykaÂłem pÂłaskonosy, Âświstuny, nurogĂŞsi, gÂągoÂły, czernice, kokoszki, perkozki i sporo innych. ByÂło teÂż kilkadziesiÂąt ÂłabĂŞdzi niemych. Mimo, Âże sÂą to niezbyt szerokie cieki, w poprzednich latach widywaÂłem tu np. nura rdzawoszyjego, perkoza rogatego, berniklĂŞ rdzawoszyjÂą i inne ciekawostki. Gdy nie mam wiele czasu na dalszy wypad to wiem, Âże warto choĂŚby na godzinkĂŞ spenetrowaĂŚ najbliÂższÂą okolicĂŞ. Polecam to kaÂżdemu. Od kilku lat spotykam w Kaliszu rĂłwnieÂż pochodzÂące zapewne z pobliskiej hodowli samice karolinek.
W tym roku przez ca³¹ zimê mo¿na by³o popatrzeÌ na dwa samce karolinki i samicê mandarynki. Skutecznie walczy³y z krzy¿ówkami o lec¹cy z mostów chleb...

Na zdjĂŞciach ciekawe ptaki zaobserwowane w Kaliszu tej zimy: (od lewej) samiec karolinki, samica mandarynki, samiec czernicy z samcem karolinki.
Fot. Tomasz Pietrzak

      

O tych (i innych) obserwacjach moÂżna przeczytaĂŚ rĂłwnieÂż na stronie PoÂłudniowowielkopolskiej Grupy OTOP (www.pwg.otop.org.pl):
11 stycznia 2009 o akcji obÂączkowania ÂłabĂŞdzi i obserwacji ptakĂłw w Kaliszu:
http://www.pwg.otop.org.pl/index.php?fu … all&no=152

18 stycznia o zimowym liczeniu i obserwacji ptakĂłw, obrÂączkowaniu i odczytach obrÂączek ÂłabĂŞdzi w Kaliszu:
http://www.pwg.otop.org.pl/index.php?fu … all&no=154

Teksty na stronie PwG OTOP opracowali: PaweÂł T. Dolata i Tomasz Pietrzak (PwG OTOP)

KrĂłtkie wspomnienie z Dzianisza k/Zakopanego

Wczoraj, tj.12.04.09 w piekny, s³oneczny dzieù, oko³o po³udnia, mialam okazjê obserwowaÌ 4 szpaki, które prowadzi³y intensywne przeszukiwania terenu wœród krokusów. Niestety, ze wzglêdu na niski poziom wspó³pracy z ich strony, uda³o mi siê sfotografowaÌ tylko dwa.
Anegdotyczne w tej notce nie sÂą, jak w powyÂższych, ptaki, tylko ja sama, poniewaÂż wstĂŞpnie nie miaÂłam pojĂŞcia kogo fotografujĂŞ-identyfikacji dokonaÂłam dopiero przy komputerze. Ale pomalutku rozwijam siĂŞ (dziĂŞki Przygodzicom!).

   

Ostatnio edytowany przez mamajka (2009-05-03 23:31:16)

DziĂŞki za wszystkie wpisy powyÂżej, w tym poprzedni o go³êbiu – myÂślĂŞ, Âże w ten niezwykÂły sposĂłb wzi¹³ sobie chleb „na wynos” czy teÂż raczej „na wylot :-))

W czasie wielkanocnej wycieczki PwG OTOP byÂły boĂŚki w obu kolorach, ale g³ównie roÂśliny i „inne ptaki”, wiĂŞc zapraszam do poczytania jakie, w tym Âładne ujĂŞcie blokowej pustuÂłki:
http://www.pwg.otop.org.pl/index.php?fu … all&no=182

Na fotkach m.in. Forumowicze z PwG OTOP: na pierwszej trzecia z prawej Justyna „Justyna” Jendras (z MamÂą po lewej), trzeci od lewej Sebastian „seba-archeolog” Przybylski, drugi od lewej niÂżej podpisany, pierwszy od lewej Wojtek „ornitolog92” KaÂźmierczak.
Justyna takÂże pierwsza od lewej na trzeciej fotce, trzeci od lewej Wojtek „ornitolog92” KaÂźmierczak, pierwsza od prawej Karolina „luka0208” ZmyÂślona.

Pozdrawiam
PaweÂł T. Dolata
PwG OTOP

28.04.09
Obserwacja smutna. Wczoraj i dzisiaj w nocy wia³ w Zakopanem dosc mocny wiatr i niestety, na ziemi pod sosn¹ , znalazlam wczoraj dwa, jeszcze nieopierzone, niezywe pisklaki a dzisiaj rozbite niebieskie jajeczko z nie¿ywym pisklakiem. Na drzewie zbudowa³ gniazdo kos (to chyba jego ) - a wiatr, który miota³ ga³êziami drzewa, spowodowa³ takie straty.

4.05.09 - Obserwacja z 3.05.09 - Zakopane
Na spacerze spotkaÂłam kwiczoÂła, usiÂłujÂącego uporaĂŚ siĂŞ z solidnÂą porcjÂą ÂświeÂżutkiej dÂżdÂżownicy (zdj.1,2)
 

Ostatnio edytowany przez mamajka (2009-05-03 23:56:12)

Obserwacja wprawdzie nie moja, ale postanowiÂłem podzieliĂŚ siĂŞ niÂą bo jest bardzo ciekawa.
Kilka dni temu mój kolega us³ysza³ dziwne stukniêcie w okno swego pokoju. Zaciekawiony wyszed³ zobaczyÌ co by³o przyczyn¹ i ze zdumieniem trafi³ na tak¹ scenê. Na parapecie siedzia³y dwa koty a miêdzy nimi... dziêcio³. Koty choÌ ich zamiary by³y zdecydowanie jednoznaczne robi³y wra¿enie zaintrygowanych i jakby wyg³upionych. Wpatrywa³y siê w dziêcio³a z wyraŸnym zak³opotaniem, to z jednej to z drugiej strony, zaœ biedny dziêcio³, osaczony, postanowi³ udawaÌ, ¿e go nie ma. Siedzia³ sztywno, jak skamienia³y, choÌ kocie pyski by³y dos³ownie centymetry od niego. Koty nie wiedzia³y zupe³nie jak siê zachowaÌ. W pewnym momencie jeden z nich ostro¿nie wyci¹gn¹³ ³apê i dos³ownie pacn¹³ dziêcio³a w g³owê. A dziêcio³ nic. Tu ju¿ kolega nie czeka³ na dalszy rozwój wypadków. Wzi¹³ dziêcio³a do rêki i odniós³ go w bezpieczne miejsce. Posadzony na murku dziêcio³ jeszcze d³u¿sz¹ chwilê pozostawa³ sztywny i nieruchomy, konsekwentnie udaj¹c, ¿e to nie on, a¿ w pewnym momencie roz³o¿y³ skrzyd³a i szczêœliwie odlecia³ do pobliskiego lasu.
Takie nieruchomienie (akinezja) w obliczu zagroÂżenia np. ataku drapieÂżnika  czĂŞsto wystĂŞpuje u zwierzÂąt jako forma obrony biernej. Nie spotkaÂłem siĂŞ jednak aby wystĂŞpowaÂła rĂłwnieÂż u dziĂŞcio³ów.

Dzisiaj  20.05.09. w poznaĂąskim Teleskopie bĂŞdzie reportaÂż z wczorajszej akcji obrÂączkowania bielikĂłw w okolicach Poznania. Wszystkich, ktĂłrzy majÂą dostĂŞp zapraszam. Mam nadziejĂŞ, Âże uda siĂŞ jakoÂś ÂściÂągn¹Ì ten materiaÂł i udostĂŞpniĂŚ go wszystkim zainteresowanym, nie tylko mieszkaĂącom Wielkopolski.
ZdjĂŞcia z akcji wkrĂłtce
Pozdrawiam
Zbychur

Orlik krzykliwy Aquila pomarina

W dniu 1.06.09, w ramach nieco spóŸnionego Dnia Bociana BiaÂłego,  pojechaÂłam odwiedziĂŚ znane mi bocianie gniazda, ewentualnie poszukaĂŚ nowych.
OkoÂło godziny 13.20 – 13.30  (gdybym wiedziaÂła, KOGO zobaczĂŞ, to na pewno zanotowaÂłabym nawet i setne sekundy), znalazÂłam siĂŞ na szosie nad Zalewem CzorsztyĂąskim, na poziomie Snoski (miĂŞdzy KroÂścienkiem a Nowym Targiem, MaÂłopolska).  I nagle zobaczyÂłam w oddali ptaka, siedzÂącego prawie nieruchomo na  (jak przypuszczaÂłam ) ga³êzi, na szczycie gĂŞstych krzewĂłw. DzieliÂło nas okoÂło 200- 250 metrĂłw i raczej nie byÂło moÂżliwoÂści podejÂścia bliÂżej. Jedyne co mogÂłam – to zrobiĂŚ zdjĂŞcia z poziomu szosy, przy  akompaniamencie trÂąbiÂących za moimi plecami kierowcĂłw,  ktĂłrzy najwyraÂźniej nie rozumieli mojej misji (a przecieÂż „wklejaÂłam” siĂŞ w bandĂŞ jak tylko mogÂłam).
Tak naprawdĂŞ to nie miaÂłam pojĂŞcia, jakiego ptaka fotografujĂŞ. Ale na pewno wczeÂśniej takiego nie widziaÂłam, sÂądzÂąc po sylwetce i ogĂłlnym wyrazie.
Po powrocie do domu „wrzuciÂłam ” zdjĂŞcia na komputer – no i có¿, trochĂŞ  byÂłam nimi rozczarowana, bo z powodu odlegÂłoÂści i cyfrowego zoomu zdjĂŞcia wyszÂły nieostre.
UsiÂłowaÂłam, za pomocÂą ksi¹¿ki „Ptaki Europy”, zidentyfikowaĂŚ obiekt moich fotograficznych namiĂŞtnoÂści, ale tyle ptakĂłw wydawaÂło mi siĂŞ podobnych, Âże w koĂącu siĂŞgnĂŞÂłam wyÂżej, czyli posÂłaÂłam zdjĂŞcia Evie, proszÂąc o pomoc.
Nota bene wys³ane zdjêcia by³y w formie, która mnie siê wydawa³a nad wyraz stosowna (amator to amator), a która okaza³a siê dla identyfikacji ma³o czytelna. Do powstaj¹cego, dziêki Evie, ³aùcucha osób dobrej woli do³¹czy³a Damka_Pik, która nada³a zdjêciom mo¿liwie przydatn¹ formê. (A ju¿ kiedyœ Eva mi mówi³a, ¿ebym nie wyrzuca³a od razu orygina³ów!).
DziÂś dostaÂłam od Evy pierwszÂą informacjĂŞ:  ÂłaciĂąskÂą nazwĂŞ „Aquila pomarina”. RzuciÂłam siĂŞ do „PtakĂłw...” i czytam „orlik krzykliwy”!!!.
Eva wprawdzie od razu zaznaczyÂła, Âże czeka na potwierdzenie – ale ja juÂż puchÂłam z dumy!.
No i naprawdĂŞ!
OkazaÂło siĂŞ, Âże Eva pokazaÂła to zdjĂŞcie Autorytetom : obejrzeli  je dr Tadeusz Mizera, Michalis Moschovis z Greckiego Towarzystwa Ornitologicznego i Janusz Sielicki ze Stowarzyszenia Sokó³.
I wszyscy potwierdzili ORLIKA KRZYKLIWEGO.

Wprost trudno znaleŸÌ sÂłowa podziĂŞkowania, ktĂłre by oddaÂły mojÂą  radoœÌ. I wyraziÂły, jakie to ma znaczenie i jak mnie motywuje. Bardzo, bardzo dziĂŞkujĂŞ!

KiedyÂś napisaÂłam, Âże dziĂŞki Przygodzicom przestaÂłam chodziĂŚ ze wzrokiem wbitym w ziemiĂŞ a zaczĂŞÂłam patrzeĂŚ w niebo. I tak jest naprawdĂŞ.

   

Ostatnio edytowany przez mamajka (2009-06-04 22:59:45)